Szeroki Wierch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szeroki Wierch
Ilustracja
Szeroki Wierch widziany z Tarnicy (czerwiec)
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

Wołosate

Pasmo

Bieszczady Zachodnie, Karpaty

Wysokość

1315[1] Tarniczka, 1294, 1268, 1238 m n.p.m.

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szeroki Wierch”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szeroki Wierch”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szeroki Wierch”
Ziemia49°04′44,6″N 22°43′28,9″E/49,079056 22,724694

Szeroki Wierch (1315 m[1]) – masyw górski w paśmie połonin w Bieszczadach Zachodnich.

Szeroki Wierch stanowi zachodni skraj grupy Tarnicy, od jej najwyższego szczytu jest oddzielony niewielką przełęczą (1286 m[2]). Jest to wydłużony, pokryty połoniną grzbiet mający cztery kulminacje: ok. 1238[2](mapy podają 1243[3]), 1268,3, 1293,6 i 1315,4 m[2]. Najwyższa posiada osobną nazwę: Tarniczka[3].

Pasmo Szerokiego Wierchu ograniczają doliny: Terebowca od północy oraz Wołosatki od południa i zachodu. Od masywu Krzemienia oddziela je przełęcz (1160 m) zwana Przełęczą Goprowską (w miesiącach letnich ratownicy GOPR mają tam swój namiot). Z odkrytego grzbietu Szerokiego Wierchu rozciągają się widoki na okoliczne szczyty, m.in. Połoninę Caryńską, masyw Rawek, Bukowe Berdo, Krzemień, Tarnicę. Wzdłuż pasma biegnie czerwony szlak pieszy (fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego)[3].

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie na południowym stoku Szerokiego Wierchu zarazy macierzankowej[4].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony czerwony szlak pieszy z Ustrzyk Górnych na Przełęcz pod Tarnicą – jedna z możliwości wejścia na Tarnicę (3 h)[3]
Widok z wierzchołka zachodniego (1243 m) na północny zachód


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Trasa 1 – Tarnica z Wołosatego i Ustrzyk Górnych, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 55, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
  2. a b c Geoportal2 | iMap, mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2019-01-28].
  3. a b c d Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.