Kopiec Grunwaldzki w Niepołomicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Kopiec Grunwaldzki)
Kopiec Grunwaldzki
w Niepołomicach
Ilustracja
Kopiec Grunwaldzki od południa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Niepołomice

Miejsce

Wężowa Góra

Typ obiektu

kopiec

Całkowita wysokość

14 m

Data budowy

1910–1915

Położenie na mapie Niepołomic
Mapa konturowa Niepołomic, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kopiec Grunwaldzkiw Niepołomicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kopiec Grunwaldzkiw Niepołomicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kopiec Grunwaldzkiw Niepołomicach”
Położenie na mapie powiatu wielickiego
Mapa konturowa powiatu wielickiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kopiec Grunwaldzkiw Niepołomicach”
Położenie na mapie gminy Niepołomice
Mapa konturowa gminy Niepołomice, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopiec Grunwaldzkiw Niepołomicach”
Ziemia50°01′55,9″N 20°12′01,3″E/50,032194 20,200361

Kopiec Grunwaldzkikopiec w Niepołomicach, zlokalizowany przy ulicy Grunwaldzkiej, na najwyższym wzniesieniu miasta – Wężowej Górze (212 m n.p.m.), na zachód od centrum i Zamku Królewskiego. Wzniesiony został dla uczczenia 500. rocznicy bitwy pod Grunwaldem. Kopiec usypano w miejscu z którego według tradycji 25 listopada 1411 r. król Władysław II Jagiełło wyruszył w triumfalnym pochodzie do Krakowa.

Kopiec ma 14 metrów wysokości i 30 m średnicy u podstawy. Zwieńczony jest pomnikiem z krzyżem. Z kopca rozciąga się panorama na Puszczę Niepołomicką, dolinę Wisły i Kraków.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1902 roku z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” na pamiątkę dzieci z Wrześni, prześladowanych przez władze pruskie, usypano dwumetrowy kopczyk zwieńczony krzyżem.

Sypanie właściwego kopca rozpoczęto 3 marca 1910 roku. Aby zebrać środki finansowe potrzebne do budowy kopca sprzedawano cegiełki w cenie 2 halerzy, kartki okolicznościowe oraz przyjmowano dobrowolne datki. Zachowała się pamiątkowa księga z wpisami Polaków ze Śląska, Lwowa, Wilna, Poznania, Warszawy i Petersburga. Do budowy użyto m.in. ziemi przywiezionej spod Grunwaldu, z Prowincji Poznańskiej i z pól bitewnych wszystkich zaborów. W 1914 r. przywieziono 500 woreczków z ziemią z mogił zmarłych w Ameryce emigrantów polskich, które 1 czerwca włożono do specjalnej trumienki z napisem" Ziemia polska z 500 grobów nadesłana z Ameryki na Kopiec Grunwaldzki. 1 czerwca 1914". Równocześnie weterani z 1863 r. przynieśli woreczek ziemi z grobu powstańców styczniowych spoczywających na cmentarzu krakowskim, który złożono razem z amerykańskimi. Po odśpiewaniu "Boże coś Polskę" rzucono się do sypania kopca[1][2]. Sypanie kopca zakończono w 1915 r.

W 1992 roku u podstawy pomnika wmurowano tablicę upamiętniającą towarzystwo „Sokół” w Niepołomicach w 90 rocznicę założenia. Teren wokół kopca został uporządkowany. Znajduje się tam obecnie miejsce odpoczynku oraz plac zabaw dla dzieci.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Święto grunwaldzkie w Niepołomicach Nowości Illustrowane 1914 nr 23 s. 13 (zawiera zdjęcia) [1]
  2. Uroczystość w Niepołomicach. Sypanie kopca grunwaldzkiego Illustrowany Kurier Codzienny 1914 nr 127 z 3 czerwca [2]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Julian Zinkow: Wokół Niepołomic i Puszczy Niepołomickiej, Wyd. 2 zaktual. i uzup., Niepołomice: Urząd Miasta i Gminy w Niepołomicach, 2009, s. 118–121. ISBN 978-83-926652-2-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]