Kotelnia Bojarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kotelnia Bojarska
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

brzeski

Wysokość

148[1] m n.p.m.

Populacja
• liczba ludności


218
(1999)

Nr kierunkowy

375 16(2)

Kod pocztowy

225011

Tablice rejestracyjne

1

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kotelnia Bojarska”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kotelnia Bojarska”
Ziemia52°02′14″N 23°41′17″E/52,037222 23,688056

Kotelnia Bojarska (biał. Кацельня-Баярская) – dawniej wieś na Białorusi, położona w obwodzie brzeskim w rejonie brzeskim w sielsowiecie Herszony, od 1 czerwca 2007 roku w granicach miasta Brześć.

W XIX w. Kotelnia Bojarska znajdowała się w gminie Kamienica Żyrowiecka w powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej[2].

W okresie międzywojennym Kotelnia Bojarska należała do gminy Kamienica Żyrowiecka w powiecie brzeskim województwa poleskiego[3]. Według spisu powszechnego z 1921 r. była to wieś licząca razem 35 domów. Mieszkało tu 191 osób: 85 mężczyzn i 106 kobiet. Wszyscy mieszkańcy byli prawosławni. 138 mieszkańców deklarowało narodowość białoruską, 32 – narodowość tutejszą, miejscową, poleszucką i ruską, 14 – rusińską[a], 7 – polską[4].

Po II wojnie światowej Kotelnia Bojarska znalazła się w granicach ZSRR i od 1991 r. – w niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według współczesnych standardów tego rodzaju deklarację należałoby uznać najprawdopodobniej za deklarację narodowości ukraińskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Котельня-Боярская. foto-planeta.com. [dostęp 2012-08-02]. (ros.).
  2. Kotelnia Bojarska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 139.
  3. Gmina wiejska Kamienica Żyrowicka. Radzima.net. [dostęp 2012-08-01].
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 8: Województwo poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 4. [dostęp 2012-08-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]