Kryterium Dirichleta zbieżności jednostajnej szeregów funkcyjnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kryterium Dirichleta – warunek wystarczający zbieżności jednostajnej szeregu funkcyjnego postaci

Nazwa pochodzi od nazwiska Petera Gustawa Dirichleta.

Kryterium[edytuj | edytuj kod]

Niech i będą takimi ciągami funkcji skalarnych określonych na wspólnej dziedzinie że

  • istnieje taka liczba dodatnia że dla wszystkich liczb naturalnych oraz wszystkich elementów należących do
  • dla każdego ze zbioru ciąg jest monotoniczny oraz zbieżny jednostajnie do

Wówczas szereg funkcyjny

jest zbieżny jednostajnie w zbiorze

Istnieje wersja powyższego kryterium dla całek niewłaściwych, mianowicie kryterium Dirichleta zbieżności całek niewłaściwych.

W przypadku, gdy jest monotonicznym ciągiem liczbowym zbieżnym do kryterium Dirichleta można uogólnić na szeregi w przestrzeniach Banacha. Szczególnym przypadkiem powyższego kryterium jest kryterium Dirichleta dla szeregów liczbowym (tj. przypadek, gdy jest zbiorem jednoelementowym).

Kryterium Dirichleta o zbieżności szeregów liczbowych[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli ciąg sum częściowych

szeregu liczbowego

jest ograniczony, a jest ciągiem liczb rzeczywistych, który jest monotoniczny i zbieżny do to szereg

jest zbieżny.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]