Kuźma Wysocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuźma Wysocki
Кузьма Высоцкий
czerwonoarmista czerwonoarmista
Data i miejsce urodzenia

31 października 1911
Zaprudje, obwód kijowski

Data i miejsce śmierci

4 marca 1940
Leningrad

Przebieg służby
Lata służby

1939–1940

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

68 pułk piechoty 70 Dywizji Piechoty 7 Armii

Główne wojny i bitwy

wojna zimowa †

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina

Kuźma Dmitrijewicz Wysocki (ros. Кузьма Дмитриевич Высоцкий, według innych danych Kuźma Diemidowicz Wysocki (Кузьма Демидович Высоцкий) ur. 31 października 1911 we wsi Zaprudje, obecnie w rejonie rokytniańskim, zm. 4 marca 1940 w Leningradzie) – radziecki żołnierz, Bohater Związku Radzieckiego (1940).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe, w 1929 udał się do Donbasu, gdzie pracował w kopalni, a od 1933 w zakładzie w obwodzie wołogodzkim. Od 1939 służył w Armii Czerwonej, uczestniczył w wojnie zimowej. 23 grudnia 1939 jako żołnierz oddziału karabinów maszynowych 68 pułku piechoty 70 Dywizji Piechoty 7 Armii odpierał kontrataki Finów; został wówczas ranny, jednak nie opuścił pola walki. 15 stycznia 1940 otrzymał za to tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina. W lutym 1940 podczas dalszych walk (obecnie w rejonie wyborskim w obwodzie leningradzkim) został ciężko ranny i odesłany do szpitala w Leningradzie, gdzie zmarł. Jego imieniem nazwano miasto Uuras (Wysock w obwodzie leningradzkim), ulicę w jego rodzinnej wsi (gdzie postawiono jego popiersie) i wyspę na Morzu Bałtyckim.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]