Lech Smólski

Lech Wacław Smólski

porucznik uzbrojenia
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1897 Osięciny
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 1940 Katyń
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Zwiad Konny Artylerii Lekkiej Instytut Techniczny Uzbrojenia
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Późniejsza praca	nauczyciel
Odznaczenia

Lech Wacław Smólski (ur. 14 lipca 1897 w Osięcinach, zm. 30 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik uzbrojenia rezerwy Wojska Polskiego, nauczyciel, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa i Joanny ze Szczepkowskich. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej i uczestnik wojny z bolszewikami. Po zakończeniu walk został skierowany do pracy w Warmińskim Komitecie Plebiscytowym. W 1923 ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie. Następnie pracował jako nauczyciel w szkołach w Mińsku Mazowieckim, ucząc w tamtejszej Szkole Realnej Męskiej i Gimnazjum Męskim. W 1929 roku przeniósł się do Częstochowy, gdzie objął stanowisko dyrektora prywatnej szkoły handlowej Stowarzyszenia Kupców Polskich. Podczas pobytu w tym mieście dał się poznać jako społecznik, pełniąc m.in. funkcję przewodniczącego Związku Oficerów Rezerwy RP oraz wiceprzewodniczącego Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był również rzeczoznawcą sądowym i radnym miejskim. Od 1935 pracował w Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 29. lokatą w korpusie oficerów rezerwy uzbrojenia.

Po wybuchu II wojny światowej z Częstochowy udał się do Instytutu Technicznego Uzbrojenia w Warszawie, do którego miał przydział mobilizacyjny. 5 września 1939 z Warszawy został ewakuowany na wschód. 17 września agresja sowiecka na Polskę zastała go w Mizoczu na Wołyniu. Tam też został aresztowany i osadzony w obozie w Kozielsku. 30 kwietnia 1940 został zamordowany w lesie katyńskim. Jest pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

W 1919 roku ożenił się ze Stefanią Furgo. Małżeństwo miało dwójkę dzieci: syna Andrzeja i córkę Hannę.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (15 września 1937)

5 listopada 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”.

Bibliografia

• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
• Lech Smólski - polski nauczyciel z Częstochowy zamordowany w Katyniu. jadwigawisniewska.pl. [dostęp 2018-09-11]. (pol.).