Leo Kestenberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leo Kestenberg
Ilustracja
Leo Kestenberg, 1905
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1882
Rużomberk

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1962
Tel Awiw

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, pedagog

Leo Kestenberg (ur. 27 listopada 1882 w Rużomberku, zm. 14 stycznia 1962 w Tel Awiwie[1][2]) – izraelski pianista i pedagog pochodzenia węgierskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Berlinie u Franza Kullaka, Ferruccio Busoniego oraz Felixa Draesekego[1][2]. Następnie uczył w berlińskich Stern’sches Konservatorium i Klindworth-Scharwenka Konservatorium[1][2]. Występował z koncertami jako pianista, zyskując sobie uznanie jako interpretator dzieł Ferenca Liszta[1]. Od 1918 roku pracował jako referent, a od 1922 roku naczelnik departamentu muzyki w pruskim Ministerstwie Nauki, Sztuki i Oświaty[1][2]. Odpowiedzialny był za reformę edukacji muzycznej, zreorganizował szkoły wszystkich typów od podstawowych do wyższych, wprowadzając zmiany w programach nauczania i metodach wychowania[1]. Swoją działalnością przyczynił się do podniesienia poziomu wykształcenia kadry pedagogicznej[1]. Od 1921 roku wykładał w berlińskiej Akademische Hochschule[1].

Po dojściu do władzy nazistów w 1933 roku wyemigrował do Pragi[1][2]. W 1936 roku założył tam Společnost pro hudební výchovu[1]. W 1939 roku wyemigrował do Palestyny, w latach 1939–1945 kierował Palestyńską Orkiestrą Symfoniczną[1][2]. Po 1945 roku zajmował się działalnością pedagogiczną i naukową, był organizatorem seminariów dla nauczycieli muzyki[1]. Opublikował swoje wspomnienia pt. Bewegte Zeiten: Musisch-musikantische Lebenserinnerungen (Zurych 1961)[2].

Prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

  • Musikerziehung und Musikpflege (Lipsk 1921, 2. wyd. 1927)
  • Schulmusikunterricht in Preussen (Berlin 1927)
  • Musikpflege im Kindergarten (Lipsk 1929)
  • Schulmusik und Chorgesang (Lipsk 1930)
  • Jahrbuch der deutschen Musikorganisation 1931 (Berlin 1931)
  • Der Privatunterricht in der Musik (Berlin 1932)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 72. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1864. ISBN 978-0-02-865528-4.