Leonid Gorieglad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Gorieglad
Леонид Иванович Горегляд
15+6 zwycięstw
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1916
Aszchabad

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1986
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1934–1976

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe” Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”

Leonid Iwanowicz Gorieglad (ros. Леонид Иванович Горегляд, ur. 31 marca?/13 kwietnia 1916 w Aszchabadzie, zm. 12 lipca 1986 w Moskwie) – radziecki generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1948).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kolejarza. Ukończył rabfak (fakultet robotniczy) i aeroklub w Woroneżu, pracował jako elektromonter, w styczniu 1934 został powołany do Armii Czerwonej, skończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Orenburgu. Od 1939 należał do WKP(b). Uczestniczył w wojnie z Finlandią, wykonując 30 lotów bojowych, w czerwcu 1941 ukończył Wojskowo-Powietrzną Akademię Inżynieryjną, od października 1941 brał udział w wojnie z Niemcami. Walczył kolejno na Froncie Południowym, Woroneskim, Południowo-Zachodnim, 1 i 2 Ukraińskim, w październiku 1941 został szefem sztabu 101 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, w lutym-marcu 1943 i ponownie od października do grudnia 1943 był zastępcą dowódcy 205 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, w grudniu 1943 został p.o. dowódcy 304 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, od czerwca do sierpnia 1944 był zastępcą dowódcy 9 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, następnie dowódcą 205 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w stopniu podpułkownika. Wykonał 132 loty bojowe i stoczył 53 walki powietrzne, w których strącił osobiście 15 i w grupie 6 samolotów wroga. W 1950 ukończył Wyższą Akademię Wojskową, od 1961 pracował w Generalnej Inspekcji Sił Powietrznych, w 1976 zwolniono go do rezerwy w stopniu generała majora lotnictwa.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]