Leszek Zbigniew Ciunik
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: krystalografia | |
Alma Mater | |
Doktorat |
18 czerwca 1980 – nauki chemiczne |
Habilitacja |
21 maja 1998 – nauki chemiczne |
Profesura |
22 stycznia 2007 |
emerytowany nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Wrocławski |
Okres zatrudn. |
1. 10. 1972 – 30. 09. 2019 |
Odznaczenia | |
Leszek Zbigniew Ciunik[1] (ur. 4 czerwca 1949 w Głogowie) – polski chemik, emerytowany profesor zwyczajny Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego specjalizujący się w krystalografii i krystalochemii związków koordynacyjnych i organicznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1949 roku w Głogowie. Po roku wraz z rodzicami zamieszkał we Wrocławiu, gdzie w 1963 roku ukończył Szkołę Podstawową nr 94[2], w 1967 roku XII Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego, a w 1972 studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Po studiach został zatrudniony w Zespole Krystalografii w Instytucie Chemii UWr kolejno na etatach asystenta stażysty, asystenta i starszego asystenta. W 1980 roku obronił rozprawę doktorską[3] pt. Struktura krystaliczna kompleksów manganu(II) z aminokwasami wykonaną pod opieką prof. Tadeusza Głowiaka. W latach 1988–1989 przebywał na stypendium Fundacji Humboldta w Institut für Kristallographie, Freie Universität Berlin w grupie prof. Petera Lugera . W 1998 roku obronił rozprawę habilitacyjną pt. Strukturalne konsekwencje wiązań wodorowych w pierścieniowych związkach organicznych (pochodnych cukrów, cykloheksanonu i w trwałych rodnikach π). W 2000 roku przebywał jako profesor wizytujący w School of Chemistry University of Hyderabad (Indie). W 2002 roku uzyskał stanowisko profesora UWr, a w 2007 roku tytuł profesora[4]. Pod jego kierunkiem ukończono cztery przewody doktorskie. Był recenzentem w 14 przewodach doktorskich, w 13 habilitacyjnych i w 7 postępowaniach o tytuł naukowy[1].
Jest żonaty (żona Barbara), ma dwoje dzieci.
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Jego zainteresowania naukowe dotyczą:
- krystalochemii, a w szczególności różnorodnych problemów związanych z oddziaływaniami międzycząsteczkowymi i rozdziałem racemicznym,
- syntezy, budowy i właściwości chemicznych trwałych hemiaminali . Jako główną metodę badawczą stosuje rentgenowską analizę strukturalną. Jest współautorem przeszło 230 publikacji[5] w czasopismach z listy Journal Citation Reports oraz dwóch patentów krajowych dotyczących hemiaminali[6][7]. Był członkiem Komitetu Krystalografii Polskiej Akademii Nauk (2003-2012, 2016-2019)[8]. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Krystalograficznego[9].
Pełnione funkcje[edytuj | edytuj kod]
W latach 2002–2005 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Chemii UWr[10], a w latach 2005–2008 i 2008-2012 dziekana[11][12]. W latach 2005–2016 był członkiem Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego pełniąc w nim m.in. rolę przewodniczącego senackiej komisji inwestycji i majątku (2012-2016). Ponadto pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii (2003-2016)[13], kierownika Zespołu chemii i struktury heterocykli i ich sieci koordynacyjnych (2013-2019)[14] i opiekuna Koła Naukowego Studentów Jeż (2013-2014)[15]. W latach 2008–2010 był członkiem zespołu zadaniowego MNiSW ds. oceny wniosków współfinansowanych z funduszy strukturalnych[16][17] oraz członkiem zespołu zadaniowego MNiSW ds. oceny dorobku naukowego[18]. W latach 2009–2014 był kierownikiem zadania 2.1 pt. Antybiotyki na bazie nowych hemiaminali w ramach projektu BioMed we Wrocławskim Centrum Badań EIT+[19].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda Indywidualna III st. Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1980)
- Nagroda Indywidualna Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (2005)
- Zespołowa Nagroda Ministra Zdrowia (2005)
- Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej (2010, nr 4972)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005)
- Złoty Krzyż Zasługi (2016)[20].
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2017)[21].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Prof. Leszek Zbigniew Ciunik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-12-02] .
- ↑ Szkoła Podstawowa nr 94. nk.pl/szkola/86762/szkola-podstawowa-nr-94-obecnie-gimnazjum-nr-5.pl. [dostęp 2019-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)].
- ↑ Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii; Wydział Matematyki i Fizyki, Wydział Matematyki i Informatyki; Wydział Chemii, Wydział Fizyki i Astronomii. Wykaz doktoratów z lat 1945–2010. uni.wroc.pl. [dostęp 2019-12-03].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 15, poz. 159.
- ↑ ORCID 0000-0003-2397-3721.
- ↑ Nowe pochodne triazoli, sposób ich otrzymywania oraz ich zastosowanie, patent PL 214249 .
- ↑ Hemiaminale, sposób ich otrzymywania, kompozycja i środek farmaceutyczny zawierający te związki oraz ich zastosowanie, patent PL 232214 .
- ↑ Komitet Krystalografii PAN. www.komkryst.pan.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Polskie Towarzystwo Krystalograficzne. ptkryst.org.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Przegląd Uniwersytecki 2002(12)2-3. www.bibliotekacyfrowa.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Przegląd Uniwersytecki 2005(9)3-6. www.bibliotekacyfrowa.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Przegląd Uniwersytecki 2008(6-8)13-15. www.bibliotekacyfrowa.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Historia Zespołów Dydaktycznych. chem.uni.wroc.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Historia Zespołów Badawczych. chem.uni.wroc.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Koło Naukowe Jeż. knch.chem.uni.wroc.pl. [dostęp 2019-12-02].
- ↑ Zarządzenie Nr 25 w Dzienniku Urzędowym MNiSW 2/2008. bip.nauka.gov.pl/dzienniki-urzedowe. [dostęp 2019-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)].
- ↑ Zarządzenie Nr 36 w Dzienniku Urzędowym MNiSW 3/2009. bip.nauka.gov.pl/dzienniki-urzedowe. [dostęp 2019-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)].
- ↑ Zarządzenie Nr 30 w Dzienniku Urzędowym MNiSW 3/2008. bip.nauka.gov.pl/dzienniki-urzedowe. [dostęp 2019-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)].
- ↑ Wrocławskie Centrum Badań EIT+. port.org.pl. [dostęp 2019-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-03)].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 665.
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 1068.