Maciej Majkut

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Majkut
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1946
Oświęcim

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Brązowa Odznaka im. Janka Krasickiego

Maciej Antoni Majkut (ur. 5 maja 1946 w Oświęcimiu) – polski technik mechanik i działacz socjalistyczny, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Alfonsa i Antoniny. W 1961 wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w 1966 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W tym samym roku ukończył Technikum Chemiczne w Oświęcimiu (zdobywając wykształcenie średnie i zawód technik mechanik), a w 1969 został absolwentem Międzywojewódzkiej Szkoły Partyjnej przy KW PZPR w Katowicach. Pracował jako kontroler aparatury pomiarowej w Zakładach Chemicznych „Oświęcim”. 9 listopada 1977 został przewodniczącym Zarządu Wojewódzkiego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej i Rady Wojewódzkiej Federacji Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej w Bielsku-Białej. Następnie został członkiem Komitetu Zakładowego PZPR Zakładów Chemicznych „Oświęcim” oraz Komitetu Powiatowego i Komitetu Miejskiego partii w Oświęcimiu, potem zasiadł w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Bielsku-Białej. W 1972 i 1976 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgach kolejno Chrzanów i Bielsko-Biała. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii. Ponadto w trakcie VI kadencji pełnił funkcję sekretarza Sejmu i zasiadał w Komisji Prac Ustawodawczych, a w trakcie VII w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi. Od 1978 do 1979 był członkiem egzekutywy KW PZPR w Bielsku-Białej, od czerwca 1980 do sierpnia 1981 I sekretarzem KZ ZCh „Oświęcim”, od września 1981 do lutego 1982 kierownikiem MOPIW w KM PZPR w Oświęcimiu, a od marca 1982 do lutego 1984 w KW PZPR zastępcą kierownika i prawdopodobnie starszym instruktorem Rejonowego Ośrodka Pracy Partyjnej w Oświęcimiu.

Otrzymał kilkanaście odznaczeń, m.in. Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” oraz Srebrne i Brązowe odznaczenie im. Janka Krasickiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]