Maksymilian Łebkowski
 Maksymilian Łebkowski (1917–1918) | |
| porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia |
8 października 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 lutego 1918 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1918 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Maksymilian Łebkowski (ur. 8 października 1891 w Ciechanowie, zm. 16 lutego 1918 w Łopatyczach) – porucznik kawalerii, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 października 1891 w Ciechanowie, ówczesnym mieście powiatowym guberni płockiej, w rodzinie Maksymiliana i Józefy ze Szmideckich[1][2]. Był młodszym bratem Mieczysława Władysława (1884–1935), majora kawalerii Wojska Polskiego, odznaczonego Orderem Virtuti Militari. W 1911 ukończył naukę w c. k. I Szkole Realnej w Krakowie i rozpoczął studia na Kursach Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie[3]. W tym samym roku, w Warszawie, wstąpił do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie” i 1. drużyny skautowej[4] (od 1929 1 Warszawska Drużyna Harcerska im. Romualda Traugutta „Czarna Jedynka”)[5]. Od 26 stycznia 1915 w szwadronie ułanów w Legionie Puławskim.
Szczególnie odznaczył się 26 sierpnia 1915 w walkach pod wsią Borki na Polesiu, gdzie z własnej inicjatywy zebrał żołnierzy celem zabezpieczenia odwrotu szwadronu. Powstrzymał nieprzyjaciela, staczając potyczki[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Od lutego 1916 w Kawaleryjskiej Szkole Oficerskiej w Twerze. Od lutego 1917 w szeregach 2 pułku konnego zaamurskiego. Od sierpnia 1917 w 3 szwadronie 1 Pułku Ułanów I Korpusu Polskiego w Rosji w stopniu porucznika. Zginął w walce 16 lutego 1918 pod wsią Łopatycze. Pośmiertnie został awansowany do stopnia rotmistrza. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Bobrujsku[6]. W 1929 ekshumowany i pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Piątku[6]. Był kawalerem, dzieci nie miał[7].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Polskie ordery i odznaczenia zostały mu nadane pośmiertnie z wyjątkiem amarantowej wstążki.
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5339[1][2]
- Krzyż Niepodległości[2]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[8][2]
- Amarantowa wstążka dwukrotnie[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1993 ↓, s. 123.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ Szczep 1 WDH „Czarna Jedynka”. Historia. czarnajedynka.pl. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Łebkowski Maksymilian. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.54-4504 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-09-15].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Członkowie Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”
- Harcerze 1. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta „Czarna Jedynka”
- Ludzie urodzeni w Ciechanowie
- Ludzie związani ze szkołą imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Odznaczeni Amarantową Wstążką
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Polscy oficerowie kawalerii
- Polscy skauci
- Urodzeni w 1891
- Zmarli w 1918
- Żołnierze Legionu Puławskiego