Maliniec (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maliniec
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

janowski

Gmina

Potok Wielki

Liczba ludności (2021)

127[2][3]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

23-313[4]

Tablice rejestracyjne

LJA

SIMC

0803851[5]

Położenie na mapie gminy Potok Wielki
Mapa konturowa gminy Potok Wielki, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Maliniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Maliniec”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Maliniec”
Położenie na mapie powiatu janowskiego
Mapa konturowa powiatu janowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Maliniec”
Ziemia50°42′32″N 22°11′44″E/50,708889 22,195556[1]

Maliniecwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Potok Wielki[6][5]. Przez wieś przepływa niewielka rzeka Łukawica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 194 mieszkańców[7].

Integralne części wsi Maliniec[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0803868 Świdry część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś powstała w 1836 roku poprzez karczunek lasów należących do dóbr Potoczek. Reforma z 1864 roku uwłaszczyła tu 9 gospodarzy. W latach sześćdziesiątych XIX wieku z rąk Wolskich Maliniec przeszedł do Wybranowskich. Pod koniec wieku wieś zamieszkiwało 74, a według pierwszego powszechnego spisu Ludności z 1921 roku 137 mieszkańców. W okresie międzywojennym powstała szkoła powszechna.

Historyczne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Bania – część wsi, wzmiankowana w 1861 roku jako Majdan Nowy. Należała do dóbr Potoka (Wyszomirskich). W 1877 roku liczyła 3 domy i 14 mieszkańców, a według spisu z 1921 roku liczyła 6 domów i 36 mieszkańców.

Koszarka – część wsi, powstała na początku XX w. W 1921 roku był tu jeden dom zamieszkany przez 5 osób.

Siembida – część wsi, w 1783 roku na jej terenie znajdowały się „dwie budy”. W 1877 roku występowała jako część Świder licząc 3 domy. Obecnie jest to rybakówka.

Świdry – część wsi, około 1763 roku Józef Sołtyk założył tutaj osadę leśną, której ludność zobowiązano do pomocy w polowaniach i strzeżenia lasów. Była to osada efemeryczna. W 1783 roku być może istniała tutaj maziarnia. Ponownie Świdry zaistniały w 1820 roku w dobrach Potok Stany, będących własnością Pruszyńskich. W 1865 roku wieś liczyła 17 domów i 98 mieszkańców. Po uwłaszczeniu powstał folwark Świdry, który w 1877 roku należał do Szmula Rozenbauma i obejmował tartak, smolarnię, hutę szkła oraz cegielnię. Na początku XX wieku folwark należał do J. Kleniewskiego, a we wsi istniał posterunek straży granicznej. Rozwijano gospodarkę rybną. W 1916 roku powstała szkoła powszechna. Podczas operacji Sturmwind I partyzantka radziecka stoczyła tutaj potyczkę z Niemcami. W 1944 roku folwark Świdry obejmujący 1061 ha (w tym 425 ha wód i 600 ha lasu) uległ parcelacji. Ostatnim właścicielem był L. Bieńkowski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76130
  2. Wieś Maliniec w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-13], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-13].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 760 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Baranowski Z.:Rys historyczny miejscowości powiatu janowskiego, Stalowa Wola 2001, ISBN 83-87840-53-X.
  • Województwo lubelskie w 15 tomach Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich 1880-1904, oprać. W. Sakławski, Lublin 1974, 50-51, 246, 299.
  • Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa 1924, s. 38–39.
  • Górny B.: Monografia powiatu janowskiego, Janów Lubelski 1934, s. 53.
  • Lawera H., Bata A.: Gmina Potok Wielki. Historia i współczesność, Krosno 1999, s. 63–64.
  • Gronczewski E.: Kalendarium walk Gwardii Ludowej i Armii Ludowej na Lubelszczyźnie (1942-1944), Lublin 1964, s. 98.
  • Mikulec B.: Przemysł Lubelszczyzny w latach 1864–1914, Lublin 1989, s. 122–125.
  • Miillerowa L.: Stan osadnictwa i stosunki własnościowe w powiecie urzędowskim w ostatnich latach dawnej Rzeczypospolitej, w: Z dziejów powiatu kraśnickiego, Lublin 1964, s. 183.
  • Wojciechowski S., Szczygieł R., Sochacka A.: Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, w: Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 143.
  • Komisarz do spraw włościańskich powiatu Janów, sygn.: 316; 425, 5, 7, 14; 432; 453; 456, 1, 15.
  • Rząd Gubernialny Lubelski, Spisy, sygn.: 32; 143.