Marcin Prugar

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Prugar
kapitan rezerwy kapitan rezerwy
Data i miejsce urodzenia

28 października 1896
Lwów

Data i miejsce śmierci

13 maja 1977
Penrhos

Przebieg służby
Siły zbrojne

Legion Wschodni,
Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie,
Wojsko Polskie we Francji

Jednostki

40 Pułk Piechoty,
3 Pułk Piechoty Legionów,
2 Dywizja Strzelców Pieszych

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie)

Marcin Tadeusz Prugar (ur. 28 października 1896 we Lwowie, zm. 13 maja 1977 w Penrhos) – kapitan rezerwy Wojska Polskiego, przedsiębiorca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 października 1896 we Lwowie[1]. W 1910 ukończył III klasę w C. K. VII Gimnazjum we Lwowie[2].

Uczestniczył w I wojnie światowej w szeregach Legionu Wschodniego i c. i k. armii[1]. Po zakończeniu wojny, jako były oficer armii austriackiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu podporucznika[3]. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej[1]. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1921[4][5][6]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 40 Pułku Piechoty we Lwowie[7][8], a w 1934 rezerwistą 3 Pułku Piechoty Legionów z Jarosławia[9].

W roku szkolnym 1918/1919 ukończył Akademię Handlową we Lwowie[10]. Kontynuując rodzinne tradycje zajmował się we Lwowie stolarką i produkcją z drewna[11]. Przy ulicy Supińskiego 7 prowadził fabrykę stolarską oraz wytwórnię artykułów sportowych, w tym nart[1][12][13].

Po wybuchu II wojny światowej został oficerem Wojska Polskiego we Francji, służył w szeregach 2 Dywizji Strzelców Pieszych[1]. Po upadku Francji był internowany w Szwajcarii[1]. Po jej zakończeniu przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1]. Był członkiem Stronnictwa Narodowego[1]. Do końca życia pozostawał w stopniu kapitana rezerwy[1]. Od 1961 mieszkał w Polskim Osiedlu Mieszkaniowym w Penrhos[14]. Zmarł tamże 13 maja 1977[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 32, s. 100, Czerwiec 1977. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. VII Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1910. Lwów: 1910, s. 69.
  3. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 92.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 529.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 467.
  6. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 24.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 244.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 225.
  9. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 415.
  10. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Państwowej Akademiji Handlowej we Lwowie za lata szkolne:1916/17, 1917/18, 1918/19, 1919/20, 1920/21. Lwów: 1921, s. 7.
  11. ↑ Jan Jaremko: Łucznictwo we Lwowie – jubileusz 85-lecia. kuriergalicyjski.com, 2016-12-27. [dostęp 2018-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)].
  12. ↑ Książka telefoniczna. 1939, s. 659.
  13. ↑ Majątki kresowe, adresy właścicieli domów we Lwowie. jaroslawrokicki.com. [dostęp 2018-11-28].
  14. ↑ Karolina Grodzińska: Polskie groby na cmentarzach w północnej Walii. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2004, s. 267. ISBN 83-88857-87-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Prugar&oldid=70041406”