Małgorzata Windsor (księżniczka)

Małgorzata Windsor
	Hrabina Snowdon
Jako żona	Antonego Armstrong-Jonesa
	Dane biograficzne
Dynastia	Windsorowie
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1930 ; Glamis
Data i miejsce śmierci	9 lutego 2002 ; Londyn
Ojciec	Jerzy VI
Matka	Elżbieta Bowes-Lyon
Mąż	Antony Armstrong-Jones
Dzieci	David, Sarah
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 2 maj 2018, była oparta na tej wersji.

Małgorzata, księżniczka, hrabina Snowdon (ur. 21 sierpnia 1930 w Glamis, zm. 9 lutego 2002 w Londynie) – członkini brytyjskiej rodziny królewskiej, młodsza siostra królowej Elżbiety II.

Życiorys

Córka króla Jerzego VI i Elżbiety (znanej później jako „królowa-matka”), wychowywała się razem z siostrą na dworze królewskim. Z zainteresowaniem zajmowała się jazdą konną, pływaniem, ogrodnictwem i przede wszystkim muzyką (od wczesnego dzieciństwa grała na fortepianie). W połowie lat 50. była bliska zawarcia małżeństwa z pilotem Peterem Townsendem, bohaterem bitwy o Anglię. Zrezygnowała jednak ze ślubu za radą arcybiskupa Canterbury oraz wobec groźby utraty praw do tronu (Townsend był rozwodnikiem).

6 maja 1960 poślubiła fotografa Antony’ego Armstronga-Jonesa, mianowanego przez królową Elżbietę lordem Snowdon – od tego czasu księżniczka Małgorzata występowała oficjalnie jako hrabina Snowdon. Z małżeństwa (zakończonego w 1978 rozwodem) urodziło się dwoje dzieci: syn David Jones (lord Linley, ur. 3 listopada 1961) i córka Sarah (lady Chatto, ur. 1 maja 1964).

W związku z przynależnością do rodziny królewskiej była patronką lub przewodniczącą wielu instytucji i organizacji, m.in. Rady Towarzystw Kształcenia Dziewcząt, Narodowego i Szkockiego Towarzystwa Ochrony Dzieci przed Przemocą w Rodzinie, Baletu Królewskiego (1957). Otrzymała doktorat honoris causa z muzyki Uniwersytetu w Londynie, a także Cambridge i Keele. Pełniła także honorowe funkcje wojskowe, m.in. komandora RAF i dowódcy Korpusu Pielęgniarskiego Armii Królewskiej im. Królowej Aleksandry.

Rezydowała w londyńskim Pałacu Kensington.

Księżniczka Małgorzata uchodziła w przeciwieństwie do swojej siostry Elżbiety za osobę słabego zdrowia. Od 15 roku życia paliła papierosy, co stanowczo odbiło piętno na późniejszym stanie jej zdrowia. Z nałogiem zerwała dopiero w 1991 roku co miało bezpośredni związek z przebytą operacją lewego płuca w 1985 roku. Przez ostatnie lata dużo chorowała. Na początku 2001 roku zdiagnozowano u niej udar mózgu, który spowodował częściowy zanik wzroku i niedowład lewej strony ciała. Księżniczka czasami poruszała się za pomocą wózka inwalidzkiego. Ostatnie publiczne wystąpienie Małgorzaty Windsor miało miejsce w 2001 roku z okazji 101-lecia jej ciotki - Księżnej Alicji.

Zmarła w lutym 2002 w King Edward VII's Hospital Sister Agnes (londyńskim szpitalu króla Edwarda VII) po kolejnym poważnym udarze mózgu. Zgodnie ze swą wolą została skremowana, a urnę z prochami umieszczono w grobie jej ojca. W następnym miesiącu po jej odejściu zmarła jej matka - Elżbieta Bowes-Lyon^[1].

Odznaczenia

Imperialny Order Korony Indii (1947)
Krzyż Wielki Orderu Królewskiego Wiktorii (1955)
Krzyż Wielki Orderu Szpitala św. Jana Jerozolimskiego (1956)
Królewski Łańcuch Wiktorii (1990)
Order Domu Panującego króla Jerzego V
Order Domu Panującego króla Jerzego VI
Order Domu Panującego królowej Elżbiety II
Krzyż Wielki Orderu Korony (Belgia, 1960)
Krzyż Wielki Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia, 1948)
Order Skarbu Korony I klasy (Japonia, 1971)
Order Lwa, Korony i Tarczy (Królestwo Toro, 1965)
Order Lśniącej Gwiazdy Zanzibaru I klasy (1956)

Przypisy

↑ „Pogrzeb księżniczki Małgorzaty”. wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2017-01-07]. (pol.).

[1] „Pogrzeb księżniczki Małgorzaty”. wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2017-01-07]. (pol.).

[1]