Międzynarodowy port lotniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzynarodowe lotnisko w San Francisco nocą, z bramkami odlotów wychodzącymi promieniście z budynku terminala, mostami lotniczymi, płytą postojową i zaparkowanymi samolotami

Międzynarodowy port lotniczy — zgodnie z Konwencją o międzynarodowym lotnictwie cywilnym jest to każdy port lotniczy wyznaczony przez umawiające się państwo i znajdujący się na jego terytorium, służący do obsługi przylotów i odlotów statków powietrznych w międzynarodowym ruchu powietrznym oraz w którym przeprowadzane są formalności dotyczące odprawy celnej, kontroli imigracyjnej, zdrowia publicznego, kwarantanny zwierząt i roślin oraz podobnych procedur[1][2], zatem jest to lotnisko posiadające obiekty kontroli celnej i granicznej, umożliwiające pasażerom podróżowanie pomiędzy krajami na całym świecie[2].

Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) klasyfikuje porty lotniczej jako międzynarodowe przypisując każdemu z nich unikalny czteroliterowy kod, znany jako kod ICAO[3].

Międzynarodowe porty lotnicze są zwykle większe od krajowych i posiadają dłuższe pasy startowe. Według danych Międzynarodowej Rady Portów Lotniczych (ACI) średnia długość pasów startowych w międzynarodowych portach lotniczych wynosi około 3 000 metrów, w porównaniu do około 2 500 metrów w portach regionalnych[3]. W portach międzynarodowych spotkamy także oznaczenia w wielu językach oraz usługi związane z ruchem międzynarodowym jak możliwość wymiany walut[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Usługi latających łodzi Qantas Empire Airways International Short Empire przybywające do Rose Bay w Sydney ( c. 1939 )

W sierpniu 1919 roku lotnisko Hounslow Heath w Londynie stało się pierwszym lotniskiem obsługującym regularne międzynarodowe usługi lotnicze świadcząc regularne międzynarodowe połączenia między Anglią a Francją[4][5]. W Stanach Zjednoczonych w 1928 roku lotnisko miejskie Douglas w Arizonie stało się pierwszym międzynarodowym lotniskiem obu Ameryk[6].

Pojawienie się na początku lat 60. XX wieku samolotów odrzutowych, takich jak Boeing 707, wpłynęło na rozwój lotniczego ruchu międzynarodowego umożliwiających loty bez międzylądowań między Australią, Nową Zelandią a Hawajami. Wcześniej konieczny był przystanek na środkowym Pacyfiku[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Międzynarodowe Normy i Zalecane Metody Postępowania Załącznik 9 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym
  2. a b What Makes An Airport International? - Laura Clery [online], lauraclery.com, 9 listopada 2023 [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  3. a b c What Makes An Airport International? - Laura Clery [online], lauraclery.com, 9 listopada 2023 [dostęp 2024-02-12] (ang.).
  4. Robert Bluffield: Imperial Airways: the birth of the British airline industry 1914–1940. Hersham [England]: Ian Allan, 2009. ISBN 978-1-906537-07-4.
  5. Bob Learmonth, A history of Croydon Airport, Sutton Libraries and Arts Services, 1977.
  6. Larry Blaskey: Eleanor Roosevelt's trip to Douglas remembered. Douglas Dispatch, 6 June 2008. [dostęp 6 October 2014]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 October 2019)].
  7. JR Hafer. Kai Tak Airport Hong Kong. „20th Century Aviation Magazine”. [zarchiwizowane z adresu]. 
  8. Farewell speech for Kai Tak (6 July 1998)