Michaił Chwatkow

Michaił Chwatkow

Михаил Петрович Хватков

kapral
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1925 Griaznucha, gubernia symbirska
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 1944 Rejon bieszenkowicki
Przebieg służby
Lata służby	1943–1944
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	76 gwardyjski samodzielny batalion saperów 67 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 6 Gwardyjskiej Armii
Stanowiska	saper
Główne wojny i bitwy	front wschodni (II wojna światowa)
Odznaczenia

Michaił Pietrowicz Chwatkow, ros. Михаил Петрович Хватков (ur. 24 listopada 1925 we wsi Griaznucha (obecnie Ługowoje będące częścią miasta Uljanowsk), zm. 25 czerwca 1944 w rejonie bieszenkowickim w obwodzie witebskim) – radziecki saper, kapral (jefrejtor), uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył 7 klas, pracował w kołchozie, w lutym 1943 został powołany do armii. Od sierpnia 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Woroneskim, Nadbałtyckim, 2 i 2 Nadbałtyckim. Brał udział w bitwie kurskiej i później w walkach o Lewobrzeżną Ukrainę i w operacji sumsko-pryłuckiej (od 26 sierpnia do 30 września 1943). Za zasługi w tych walkach 2 marca 1944 przyznano mu medal „Za Odwagę”. Szczególnie wyróżnił się podczas operacji witebsko-orszańskiej (będącej częścią operacji Bagration) na terytorium Białorusi przy forsowaniu zachodniej Dźwiny. Jako saper 76 gwardyjskiego samodzielnego batalionu saperów 67 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 6 Gwardyjskiej Armii 1 Frontu Nadbałtyckiego w stopniu gefrajtera 24 czerwca 1944 wykonał tratwę i przetransportował nią 60 żołnierzy ze sprzętem i amunicją, a także 7 rannych. Następnego dnia zginął w walce. Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 24 marca 1945 pośmiertnie otrzymał Złotą Gwiazdę Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina. Jego imieniem nazwano ulicę w Uljanowsku.