Mieczysław Mikołajewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Mikołajewski
Ilustracja
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1898
Stary Ciechocinek

Data i miejsce śmierci

31 lipca 1919
tamże

Przebieg służby
Lata służby

1914–1919

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

31 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Mieczysław Mikołajewski (ur. 21 stycznia 1898 w Starym Ciechocinku, zm. 31 lipca 1919 tamże) – sierżant Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 stycznia 1898 we wsi Stary Ciechocinek, w ówczesnym powiecie nieszawskim guberni warszawskiej, w rodzinie Bronisława (1874–1940), starszego majstra cechu murarsko-ciesielskiego, zamordowanego przez członków Selbstschutzu, i Franciszki ze Świtalskich (1879–1951)[1][2][3][4]. Po ukończeniu dwóch klas w szkole miejskiej w Nieszawie rozpoczął praktykę felczerską w zakładzie Stępińskiego we Włocławku[5]. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej[6]. Za odmowę służby w armii rosyjskiej został skierowany do obozu koncentracyjnego, z którego uciekł. Aresztowany i przez kilka miesięcy więziony w XI pawilonie Cytadeli Warszawskiej[6].

15 września 1914 wstąpił do Legionów Polskich[7]. W szeregach II Brygady Legionów Polskich walczył w kampanii karpackiej[8]. 3 sierpnia 1915, jako żołnierz 6 kompanii 4 pułku piechoty został ranny w czasie bitwy pod Jastkowem. Od 9 sierpnia przebywał w szpitalu barakowym w Bielsku[9]. Po zakończeniu leczenia został wcielony do 8. kompanii 6 pułku piechoty. W jej szeregach „szczególnie odznaczył się w bitwie o Polską Górę /6 VII 1916/, gdy na czele plutonu zainicjował atak, w wyniku którego rozbito kompanię nieprzyjaciela, za co otrzymał Order Virtuti Militari[2].

Od listopada 1918 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego w stopniu sierżanta walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej w składzie 6 pułku piechoty Legionów, a później 31 pułku piechoty[10]. Zmarł 31 lipca 1919 w wyniku choroby podczas urlopu[11]. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Wołuszewskiej w Ciechocinku (sektor H, rząd 19, grób 15)[4][1]. Był kawalerem, dzieci nie miał[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 142.
  3. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-08-11].
  4. a b śp. Julian Mikołajewski. Komunalne Przedsiębiorstwo Użyteczności Publicznej "EKOCIECH" Spółka z o.o. w Ciechocinku. [dostęp 2023-08-11].
  5. Kolekcja ↓, s. 1, 2.
  6. a b Kolekcja ↓, s. 3.
  7. Kolekcja ↓, s. 5.
  8. Kolekcja ↓, s. 6.
  9. III Lista strat 1915 ↓, s. 21.
  10. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 73.
  11. Kolekcja ↓, s. 4.
  12. Kolekcja ↓, s. 2.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 28 czerwca 1930, s. 267.
  15. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
  16. Skarbek 1929 ↓, s. 40.
  17. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 155.
  18. M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.
  19. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
  20. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922 roku, s. 688.
  22. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
  23. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 173.
  24. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 222.
  25. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 200.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]