Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2023

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2023
2023 World Men's Curling Championship
2022 2024
Dyscyplina

curling

Organizator

WCF

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Ottawa Kanada

Otwarcie

1 kwietnia 2023

Zamknięcie (finał)

9 kwietnia 2023

Liczba drużyn

13

I miejsce

 Szkocja

II miejsce

 Kanada

III miejsce

 Szwajcaria

Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2023 – turniej, który odbył się w dniach 1 - 9 kwietnia 2023 w kanadyjskiej Ottawie. Mistrzami świata zostali Szkoci, wicemistrzami Kanadyjczycy, a brąz zdobyli Szwajcarzy.

Gospodarz[edytuj | edytuj kod]

Kanada gościła mistrzostwa świata mężczyzn w curlingu po raz 25 (ostatni raz w 2021). Ottawa było miastem gospodarzem po raz pierwszy. Miasto to miało gościć mistrzostwa w 2021, jednak ze względów organizacyjnych w kontekście pandemii COVID-19 zawody przeniesiono wówczas do Calgary[1][2]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Do turnieju zakwalifikowało się 13 reprezentacji.

Na mistrzostwach zadebiutowała Turcja.

Reprezentacje[edytuj | edytuj kod]

Państwo Czwarty Trzeci Drugi Otwierający Rezerwowy
 Czechy Lukáš Klíma Marek Černovský Radek Boháč Martin Jurík Lukáš Klípa
 Japonia Riku Yanagisawa Tsuyoshi Yamaguchi Takeru Yamamoto Satoshi Koizumi Shingo Usui
 Kanada Brad Gushue Mark Nichols E. J. Harnden Geoff Walker Ryan Harnden
 Korea Południowa Jeong Byeong-jin Lee Jeong-jae Kim Min-woo Kim Tae-hwan
 Niemcy Sixten Totzek Klaudius Harsch Magnus Sutor Dominik Greindl Marc Muskatewitz
 Nowa Zelandia Anton Hood Ben Smith Brett Sargon Hunter Walker Peter de Boer
 Norwegia Magnus Ramsfjell Martin Sesaker Bendik Ramsfjell Gaute Nepstad Wilhelm Næss
 Stany Zjednoczone John Shuster Chris Plys Matt Hamilton John Landsteiner Colin Hufman
 Szkocja Bruce Mouat Grant Hardie Bobby Lammie Hammy McMillan Jr. Kyle Waddell
 Szwajcaria Benoît Schwarz Yannick Schwaller Sven Michel Pablo Lachat
 Szwecja Niklas Edin Oskar Eriksson Rasmus Wranå Christoffer Sundgren Daniel Magnusson
 Turcja Uğurcan Karagöz Muhammet Haydar Demirel Muhammed Zeki Uçan Orhun Yüce Faruk Kavaz
 Włochy Joël Retornaz Amos Mosaner Sebastiano Arman Mattia Giovanella

pogrubieniem oznaczono skipów.

Przebieg turnieju[edytuj | edytuj kod]

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Round Robin rozegrany został w systemie kołowym (każdy z każdym). Odbyło się 20 kolejek. W każdej z nich wystąpiło osiem drużyn (rozegrane zostały cztery mecze). Do fazy play-off awansowało sześć najlepszych drużyn. W I rundzie fazy play-off 4 drużyna po Round Robin zagrała z 5 drużyną, a 3 z 6. Zwycięzcy awansowali do półfinałów, w których zagrali z 1 i 2 drużyną po Round Robin. Zwycięzcy półfinałów zagrali o mistrzostwo w finale, a przegrani w meczu o brązowy medal.

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

W finale Szkoci pokonali Kanadyjczyków 9:3. Drużyna prowadzona przez Bruce'a Mouata zdobyła pierwsze złoto do Szkocji od 2009. Zakończyła się trwająca nieprzerwanie od 2018 passa zwycięstw Szwedów.

Round Robin[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Kwalifikacja do fazy play-off
Państwo Skip W P
 Szwajcaria Yannick Schwaller 11 1
 Szkocja Bruce Mouat 10 2
 Norwegia Magnus Ramsfjell 10 2
 Kanada Brad Gushue 9 3
 Szwecja Niklas Edin 9 3
 Włochy Joël Retornaz 8 4
 Japonia Riku Yanagisawa 5 7
 Stany Zjednoczone John Shuster 5 7
 Niemcy Sixten Totzek 4 8
 Czechy Lukáš Klíma 3 9
 Turcja Uğurcan Karagöz 2 10
 Korea Południowa Jeong Byeong-jin 1 11
 Nowa Zelandia Anton Hood 1 11

Play-off[edytuj | edytuj kod]

  Kwalifikacje     Półfinały     Finał
                           
        1   Szwajcaria 5  
  4   Kanada 9     4   Kanada 7    
  5   Szwecja 1           Kanada 3
        Szkocja 9
        2   Szkocja 9    
  3   Norwegia 4     6   Włochy 8  
  6   Włochy 8  
Mecz o 3. miejsce
   
 Szwajcaria 11
 Włochy 3


Play-off kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia, 14:00 GMT-4

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Norwegia Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 1 0 0 0 0 0 2 0 X 4
 Włochy 0 0 2 2 0 1 1 0 2 X 8
Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 2 0 0 0 1 1 3 2 X X 9
 Szwecja 0 1 0 0 0 0 0 0 X X 1

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia, 19:00 GMT-4

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szwajcaria Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 0 1 0 1 0 1 0 2 0 0 5
 Kanada 1 0 1 0 1 0 2 0 0 2 7
Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Ogółem
 Szkocja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 0 1 0 2 0 2 0 2 0 1 9
 Włochy 0 2 0 2 0 1 0 1 0 2 0 8

Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

9 kwietnia, 11:00 GMT-4

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szwajcaria Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 0 2 1 2 3 0 3 0 X X 11
 Włochy 0 0 0 0 0 2 0 1 X X 3

Finał[edytuj | edytuj kod]

9 kwietnia, 16:00 GMT-4

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Kanada 0 0 0 1 0 2 0 0 X X 3
 Szkocja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 0 2 2 0 2 0 0 3 X X 9

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Mistrzowie świata
Wicemistrzowie świata
3. miejsce
# Państwo Skip
1  Szkocja Bruce Mouat
2  Kanada Brad Gushue
3  Szwajcaria Yannick Schwaller
4  Włochy Joël Retornaz
5  Norwegia Magnus Ramsfjell
5  Szwecja Niklas Edin
7  Japonia Riku Yanagisawa
8  Stany Zjednoczone John Shuster
9  Niemcy Sixten Totzek
10  Czechy Lukáš Klíma
11  Turcja Uğurcan Karagöz
12  Korea Południowa Jeong Byeong-jin
13  Nowa Zelandia Anton Hood

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ottawa named host city of the 2021 men's world curling championship. CTV News. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  2. World Men’s Curling Championship 2021 to be held in Canadian hub city. World Curling Federation. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]