Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2024

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2024
2024 World Men's Curling Championship
2023 2025
Dyscyplina

curling

Organizator

WCF

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Szafuza Szwajcaria

Otwarcie

30 marca 2024

Zamknięcie (finał)

7 kwietnia 2024

Liczba drużyn

13

I miejsce

 Szwecja

II miejsce

 Kanada

III miejsce

 Włochy

Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Curlingu 2024 – turniej, który odbył się w dniach 30 marca - 7 kwietnia 2024 w szwajcarskiej Szafuzie. Mistrzami świata zostali Szwedzi, wicemistrzami Kanadyjczycy, a brąz zdobyli Włosi.

Szwajcaria gościła mistrzostwa świata mężczyzn w curlingu po raz 9 (ostatni raz w 2016). Szafuza było miastem gospodarzem po raz pierwszy.

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Do turnieju zakwalifikowało się 13 reprezentacji.

Reprezentacje[edytuj | edytuj kod]

Państwo Czwarty Trzeci Drugi Otwierający Rezerwowy
 Czechy Lukáš Klíma Marek Černovský Martin Jurík Lukáš Klípa Radek Boháč
 Holandia Wouter Gösgens Laurens Hoekman Jaap van Dorp Alexander Magan Tobias van den Hurk
 Japonia Tetsuro Shimizu Shinya Abe Haruto Ouchi Sota Tsuruga Asei Nakahara
 Kanada Brad Gushue Mark Nichols E. J. Harnden Geoff Walker Kyle Doering
 Korea Południowa Park Jong-duk Jeong Yeong-seok Oh Seung-hoon Seong Ji-hoon Lee Ki-bok
 Niemcy Marc Muskatewitz Benjamin Kapp Felix Messenzehl Johannes Scheuerl Mario Trevisiol
 Nowa Zelandia Anton Hood Ben Smith Brett Sargon Hunter Walker Peter de Boer
 Norwegia Magnus Ramsfjell Martin Sesaker Bendik Ramsfjell Gaute Nepstad Wilhelm Næss
 Stany Zjednoczone John Shuster Chris Plys Colin Hufman John Landsteiner Matt Hamilton
 Szkocja Bruce Mouat Grant Hardie Bobby Lammie Hammy McMillan Jr. Kyle Waddell
 Szwajcaria Benoît Schwarz Yannick Schwaller Sven Michel Pablo Lachat Tom Winkelhausen
 Szwecja Niklas Edin Oskar Eriksson Rasmus Wranå Christoffer Sundgren Daniel Magnusson
 Włochy Joël Retornaz Amos Mosaner Sebastiano Arman Mattia Giovanella Francesco De Zanna

pogrubieniem oznaczono skipów.

Przebieg turnieju[edytuj | edytuj kod]

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Round Robin rozegrany został w systemie kołowym (każdy z każdym). Odbyło się 20 kolejek. W każdej z nich wystąpiło osiem drużyn (rozegrane zostały cztery mecze). Do fazy play-off awansowało sześć najlepszych drużyn. W I rundzie fazy play-off 4 drużyna po Round Robin zagrała z 5 drużyną, a 3 z 6. Zwycięzcy awansowali do półfinałów, w których zagrali z 1 i 2 drużyną po Round Robin. Zwycięzcy półfinałów zagrali o mistrzostwo w finale, a przegrani w meczu o brązowy medal.

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

W finale Szwedzi pokonali Kanadyjczyków 6:5. Drużyna prowadzona przez Niklasa Edina zdobyła siódme złoto. Niklas Edin i Oskar Eriksson zostali pierwszymi curlerami w historii, którzy zdobyli mistrzostwo świata mężczyzn siedem razy.

Round Robin[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Kwalifikacja do fazy play-off
Państwo Skip W P
 Szwecja Niklas Edin 11 1
 Kanada Brad Gushue 10 2
 Szkocja Bruce Mouat 10 2
 Niemcy Marc Muskatewitz 8 4
 Włochy Joël Retornaz 8 4
 Stany Zjednoczone John Shuster 7 5
 Szwajcaria Yannick Schwaller 6 6
 Holandia Wouter Gösgens 5 7
 Czechy Lukáš Klíma 4 8
 Norwegia Magnus Ramsfjell 4 8
 Japonia Shinya Abe 3 9
 Korea Południowa Park Jong-duk 2 10
 Nowa Zelandia Anton Hood 0 12

Play-off[edytuj | edytuj kod]

  Kwalifikacje     Półfinały     Finał
                           
        1   Szwecja 5  
  4   Niemcy 3     5   Włochy 3    
  5   Włochy 8         1   Szwecja 6
      2   Kanada 5
        2   Kanada 9    
  3   Szkocja 8     3   Szkocja 4  
  6   Stany Zjednoczone 4  
Mecz o 3. miejsce
   
5  Włochy 7
3  Szkocja 6


Play-off kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

6 kwietnia, 10:00 CET

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szkocja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 2 0 0 0 3 0 0 0 3 X 8
 Stany Zjednoczone 0 0 0 2 0 2 0 0 0 X 4
Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Niemcy Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 0 0 0 0 0 1 1 0 X 3
 Włochy 0 0 2 1 1 1 0 0 3 X 8

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

6 kwietnia, 16:00 CET

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szwecja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 0 0 2 0 0 0 3 0 0 X 5
 Włochy 0 0 0 1 0 0 0 1 1 X 3
Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Kanada Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 2 0 0 0 1 3 0 3 X X 9
 Szkocja 0 2 0 1 0 0 1 0 X X 4

Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

7 kwietnia, 10:00 CET

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Ogółem
 Włochy 0 1 0 1 0 0 1 0 0 3 1 7
 Szkocja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 1 0 1 0 2 0 0 0 2 0 0 6

Finał[edytuj | edytuj kod]

7 kwietnia, 15:00 CET

Państwo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogółem
 Szwecja Przywilej ostatniego kamienia w pierwszym endzie 0 2 1 0 0 1 0 1 0 1 6
 Kanada 0 0 0 2 0 0 1 0 2 0 5

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Mistrzowie świata
Wicemistrzowie świata
3. miejsce
# Państwo Skip
1  Szwecja Niklas Edin
2  Kanada Brad Gushue
3  Włochy Joël Retornaz
4  Szkocja Bruce Mouat
5  Niemcy Marc Muskatewitz
6  Stany Zjednoczone John Shuster
7  Szwajcaria Yannick Schwaller
8  Holandia Wouter Gösgens
9  Czechy Lukáš Klíma
10  Norwegia Magnus Ramsfjell
11  Japonia Shinya Abe
12  Korea Południowa Park Jong-duk
13  Nowa Zelandia Anton Hood

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]