Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2022 – sztafeta mieszana 4 × 400 m

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sztafeta mieszana 4 × 400 m
Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2022
2019 2023
ilustracja
Miejsce

Eugene

Termin

15 lipca 2022

Liczba ekip

15

Liczba sportowców

65

Obiekt rozgrywek

Hayward Field

Złoty medal Złoty medal

 Dominikana

Lidio Andrés Feliz
Marileidy Paulino
Alexander Ogando
Fiordaliza Cofil
Srebrny medal Srebrny medal

 Holandia

Liemarvin Bonevacia
Lieke Klaver
Tony van Diepen
Femke Bol
Eveline Saalberg (elim.)
Brązowy medal Brązowy medal

 Stany Zjednoczone

Elija Godwin
Allyson Felix
Vernon Norwood
Kennedy Simon
Wadeline Jonathas (elim.)

Sztafeta mieszana 4 × 400 metrów – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata na Hayward Field w Eugene.

Tytułu mistrzowskiego z 2019 nie obroniła reprezentacja Stanów Zjednoczonych.

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Źródło: worldathletics.org[1].

Data Godzina[a]
15 lipca 11:45 Eliminacje
15 lipca 19:50 Finał

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Tabela prezentuje rekord świata[2], rekord mistrzostw świata[2], rekordy kontynentów[2] oraz najlepszy wynik na listach światowych w sezonie 2022[3] przed rozpoczęciem mistrzostw.

Państwo Wynik Miejsce Data
Rekord świata  Stany Zjednoczone
(Wil London, Allyson Felix, Courtney Okolo, Michael Cherry)
3:09,34 Katar Doha 2019-09-29 29 września 2019(dts)
Rekord mistrzostw świata
Rekord Afryki  Nigeria
(Ifeanyi Emmanuel Ojeli, Imaobong Nse Uko, Samson Oghenewegba Nathaniel, Patience George)
3:13,60 Japonia Tokio 2021-07-30 30 lipca 2021(dts)
Rekord Ameryki Południowej  Brazylia
(Pedro Luiz de Oliveira, Tiffani Marinho, Tábata Vitorino, Anderson Henriques)
3:15,89
Rekord Ameryki Północnej  Stany Zjednoczone
(Wil London, Allyson Felix, Courtney Okolo, Michael Cherry)
3:09,34 Katar Doha 2019-09-29 29 września 2019(dts)
Rekord Australii i Oceanii  Australia
(Bendere Oboya, Anneliese Rubie-Renshaw, Tyler Gunn, Alexander Beck)
3:17,00 Australia Gold Coast 2021-06-12 12 czerwca 2021(dts)
Rekord Azji  Bahrajn
(Musa Isah, Aminat Jamal, Salwa Eid Naser, Abbas Abu Bakr)
3:11,82 Katar Doha 2019-09-29 29 września 2019(dts)
Rekord Europy  Polska
(Karol Zalewski, Natalia Kaczmarek, Justyna Święty-Ersetic, Kajetan Duszyński)
3:09,87 Japonia Tokio 2021-07-31 31 lipca 2021(dts)
Listy światowe  Nigeria 3:15,58 Nigeria Benin 2022-06-26 26 czerwca 2022(dts)

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Awans: 3 najlepsze sztafety z każdego biegu (Q) oraz 2 z najlepszymi czasami wśród przegranych (q).
Źródło: worldathletics.org[4][5].

Pozycja Bieg Tor Państwo Zawodnicy Czas Uwagi
1. 1 4  Stany Zjednoczone Elija Godwin, Kennedy Simon, Vernon Norwood, Wadeline Jonathas 3:11,75 Q, WL
2. 1 7  Holandia Liemarvin Bonevacia, Lieke Klaver, Tony van Diepen, Eveline Saalberg 3:12,63 Q, SB
3. 2 1  Dominikana Lidio Andrés Feliz, Fiordaliza Cofil, Alexander Ogando, Marileidy Paulino 3:13,22 Q, SB
4. 1 2  Polska Kajetan Duszyński, Iga Baumgart-Witan, Karol Zalewski, Justyna Święty-Ersetic 3:13,70 Q, SB
5. 2 4  Irlandia Christopher O'Donnell, Sophie Becker, Jack Raftery, Rhasidat Adeleke 3:13,88 Q, SB
6. 1 5  Włochy Lorenzo Benati, Ayomide Folorunso, Brayan Lopez, Alice Mangione 3:13,89 q, SB
7. 2 3  Jamajka Demish Gaye, Roneisha McGregor, Karayme Bartley, Tiffany James 3:13,95 Q, SB
8. 1 3  Nigeria Samson Nathaniel, Patience George, Dubem Amene, Imaobong Uko 3:14,59 q, SB
9. 1 8  Wielka Brytania Joseph Brier, Zoey Clark, Alex Haydock-Wilson, Laviai Nielsen 3:14,75 SB
10. 1 1  Belgia Alexander Doom, Camille Laus, Christian Iguacel, Helena Ponette 3:16,01 SB
11. 2 8  Hiszpania Iñaki Cañal, Sara Gallego, Óscar Husillos, Eva Santidrián 3:16,14 SB
12. 2 2  Niemcy Patrick Schneider, Corinna Schwab, Marvin Schlegel, Alica Schmidt 3:16,80 SB
13. 1 6  Japonia Yuki Joseph Nakajima, Nanako Matsumoto, Ryuki Iwasaki, Mayu Kobayashi 3:17,31 SB
14. 2 5  Brazylia Douglas Hernandes Mendes, Tiffani Marinho, Vitor Hugo de Miranda, Tábata de Carvalho 3:18,19 SB
15. 2 6  Bahamy Bradley Dormeus, Megan Moss, Alonzo Russell, Doneisha Anderson 3:19,73 SB
2 7  Południowa Afryka DNS

Finał[edytuj | edytuj kod]

Źródło: worldathletics.org[6].

Pozycja Tor Państwo Zawodnicy Czas Uwagi
złoto 4  Dominikana Lidio Andrés Feliz, Marileidy Paulino, Alexander Ogando, Fiordaliza Cofil 3:09,82 WL NR
srebro 3  Holandia Liemarvin Bonevacia, Lieke Klaver, Tony van Diepen, Femke Bol 3:09,90 NR
brąz 6  Stany Zjednoczone Elija Godwin, Allyson Felix, Vernon Norwood, Kennedy Simon 3:10,16 SB
4. 8  Polska Karol Zalewski, Justyna Święty-Ersetic, Kajetan Duszyński, Natalia Kaczmarek 3:12,31 SB
5. 7  Jamajka Demish Gaye, Tiffany James, Karayme Bartley, Stacey-Ann Williams 3:12,71 SB
6. 2  Nigeria Samson Nathaniel, Imaobong Uko, Dubem Amene, Patience George 3:16,21
7. 1  Włochy Lorenzo Benati, Ayomide Folorunso, Brayan Lopez, Alice Mangione 3:16,45
8. 5  Irlandia Christopher O'Donnell, Sophie Becker, Jack Raftery, Sharlene Mawdsley 3:16,86

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Czasu miejscowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mixed 4x400 Metres Relay TIMETABLE. worldathletics.org. [dostęp 2023-07-04]. (ang.).
  2. a b c World Athletics Championships Oregon22 Statistics Handbook. [dostęp 2023-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-22)]. (ang.).
  3. Start List 4 x 400 Metres Relay Mixed - Round 1. [dostęp 2023-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-16)].
  4. Results 4 x 400 Metres Relay Mixed - Round 1. worldathletics.org, 2022-07-15. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-17)]. (ang.).
  5. Summary 4 x 400 Metres Relay Mixed - Round 1. worldathletics.org, 2022-07-15. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-17)]. (ang.).
  6. 4 x 400 Metres Relay Mixed - Final. worldathletics.org, 2022-07-15. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-13)]. (ang.).