Salwa Eid Naser

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salwa Eid Naser
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1998
Anambra

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bahrajn
Mistrzostwa świata
złoto Doha 2019 bieg na 400 metrów
srebro Londyn 2017 bieg na 400 metrów
brąz Doha 2019 sztafeta mieszana 4 × 400 metrów
Igrzyska azjatyckie
złoto Dżakarta 2018 bieg na 400 metrów
złoto Dżakarta 2018 sztafeta 4 × 100 metrów
złoto Hangzhou 2022 sztafeta 4 × 400 metrów
złoto Hangzhou 2022 sztafeta mieszana 4 × 400 metrów
srebro Dżakarta 2018 sztafeta 4 × 400 metrów
srebro Hangzhou 2022 bieg na 400 metrów
Mistrzostwa Azji
złoto Doha 2019 bieg na 200 metrów
złoto Doha 2019 bieg na 400 metrów
złoto Doha 2019 sztafeta 4 × 400 metrów
złoto Doha 2019 sztafeta mieszana 4 × 400 metrów
brąz Doha 2019 sztafeta 4 × 100 metrów
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Nankin 2014 bieg na 400 metrów
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
złoto Cali 2015 bieg na 400 metrów
Światowe igrzyska wojskowe
złoto Mungyeong 2015 bieg na 400 metrów
złoto Wuhan 2019 bieg na 400 metrów
brąz Mungyeong 2015 sztafeta 4 × 400 metrów
brąz Wuhan 2019 sztafeta 4 × 100 metrów

Salwa Eid Naser (arab. سلوى عيد ناصر; ur. 23 maja 1998 w Anambrze) – bahrajńska lekkoatletka specjalizująca się w biegach sprinterskich, w tym szczególnie na dystansie 400 metrów. Aktualna najmłodsza w historii i pierwsza azjatycka mistrzyni świata z Dohy na tym dystansie z trzecim czasem w historii lekkoatletyki wynoszącym 48,14.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Ebelechukwu Agbapuonwu urodziła się i dorastała w stanie Anambra w Nigerii. W 2014 roku przeprowadziła się do Bahrajnu, zmieniła nazwisko i wyznanie.[1][2]

Srebrna medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży z Nankin w biegu na 400 metrów (2014). W 2015 triumfowała na azjatyckich, a dwa miesiące później na światowych mistrzostwach juniorów młodszych. Złota (w biegu na 400 metrów) i brązowa (w sztafecie 4 × 400 metrów) medalistka światowych wojskowych igrzysk sportowych (2015).

Srebrna medalistka mistrzostw świata w Londynie w biegu na 400 metrów (2017).

W 2019 zdobyła na mistrzostwach Azji dwa złote medale w biegach indywidualnych (200 i 400 metrów) oraz dwa złote (4 x 400, 4 x 400 sztafeta mieszana) i jeden brązowy (4 x 100) w sztafetach. Oprócz historycznego osiągnięcia w biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w Dosze, dołożyła w ich trakcie także brąz za sztafetę mieszaną 4 × 400 metrów. W tym samym roku na światowych wojskowych igrzyskach sportowych zdobyła jeszcze złoto (400 metrów) i brąz w sztafecie (4 × 100 metrów).

W czerwcu 2020 została zawieszona za naruszenie przepisów antydopingowych[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

W 2016 w Dosze bahrajńska sztafeta 4 × 400 metrów z Eid Naser w składzie ustanowiła halowy rekord Azji w tej konkurencji z czasem 3:35,07. W 2018 w Dżakarcie kolejna jej sztafeta ustanowiła, wynikiem 3:30,61, aktualny rekord Bahrajnu na otwartym stadionie.

Zawody międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2014 Igrzyska olimpijskie młodzieży Nankin bieg na 400 metrów 2. miejsce 52,74
2015 Mistrzostwa Azji juniorów młodszych Katar Doha bieg na 400 metrów 1. miejsce 53,02
2015 Mistrzostwa Azji juniorów młodszych Katar Doha sztafeta szwedzka 3. miejsce 2:19,04
2015 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kolumbia Cali bieg na 400 metrów 1. miejsce 51,50
2015 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Korea Południowa Mungyeong bieg na 400 metrów 1. miejsce 51,39
2015 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Korea Południowa Mungyeong sztafeta 4 × 400 metrów 3. miejsce 3:32,62
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro bieg na 400 metrów półfinał 50,88
2017 Igrzyska solidarności islamskiej Azerbejdżan Baku bieg na 400 metrów 1. miejsce 51,33
2017 Igrzyska solidarności islamskiej Azerbejdżan Baku sztafeta 4 × 100 metrów 1. miejsce 44,98
2017 Igrzyska solidarności islamskiej Azerbejdżan Baku sztafeta 4 × 400 metrów 1. miejsce 3:32,96
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn bieg na 400 metrów 2. miejsce 50,06
2018 Igrzyska azjatyckie Indonezja Dżakarta bieg na 400 metrów 1. miejsce 50,09
2018 Igrzyska azjatyckie Indonezja Dżakarta sztafeta 4 × 100 metrów 1. miejsce 42,73
2018 Igrzyska azjatyckie Indonezja Dżakarta sztafeta 4 × 400 metrów 2. miejsce 3:30,61
2018 Puchar interkontynentalny Czechy Ostrawa bieg na 400 metrów 1. miejsce 49,32
2019 Mistrzostwa panarabskie Egipt Kair bieg na 200 metrów 1. miejsce 23,45
2019 Mistrzostwa panarabskie Egipt Kair bieg na 400 metrów 1. miejsce 52,72
2019 Mistrzostwa panarabskie Egipt Kair sztafeta 4 × 100 metrów 1. miejsce 45,18
2019 Mistrzostwa Azji Katar Doha bieg na 200 metrów 1. miejsce 22,74
2019 Mistrzostwa Azji Katar Doha bieg na 400 metrów 1. miejsce 51,34
2019 Mistrzostwa Azji Katar Doha sztafeta 4 × 100 metrów 3. miejsce 43,61
2019 Mistrzostwa Azji Katar Doha sztafeta 4 × 400 metrów 1. miejsce 3:32,10
2019 Mistrzostwa Azji Katar Doha sztafeta mieszana 1. miejsce 3:20,29
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha bieg na 400 metrów 1. miejsce 48,14
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha sztafeta mieszana 3. miejsce 3:11,82
2019 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Wuhan bieg na 200 metrów eliminacje DQ
2019 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Wuhan bieg na 400 metrów 1. miejsce 50,15
2019 Światowe wojskowe igrzyska sportowe Wuhan sztafeta 4 × 100 metrów 3. miejsce 44,24
2023 Igrzyska azjatyckie Hangzhou bieg na 200 metrów dyskwalifikacja N/A
2023 Igrzyska azjatyckie Hangzhou bieg na 400 metrów 2. miejsce 50,92
2023 Igrzyska azjatyckie Hangzhou sztafeta 4 × 400 metrów 1. miejsce 3:27,65
2023 Igrzyska azjatyckie Hangzhou sztafeta mieszana 4 × 400 metrów 1. miejsce 3:14,02

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Naser takes a tip from George Michael and gets 400m gold in Cali. iaaf.org, 2015-07-21. [dostęp 2017-08-07]. (ang.).
  2. Gen 10: one-lap wonder Salwa Eid Naser - SERIES - World Athletics [online], www.worldathletics.org [dostęp 2021-02-18] (ang.).
  3. Polska Agencja Prasowa, Salwa Eid Naser zawieszona. Może nie pojechać na igrzyska olimpijskie Tokio 2021 [online], sport.tvp.pl [dostęp 2020-07-22] (pol.).

Linki zewnętrzne i bibliografia[edytuj | edytuj kod]