Niech żyje miłość (film 1994)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niech żyje miłość
愛情萬歲 / Ai qing wan sui
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1994

Data premiery

3 września 1994

Kraj produkcji

Tajwan

Język

mandaryński

Czas trwania

118 min

Reżyseria

Tsai Ming-liang

Scenariusz

Tsai Ming-liang
Tsai Yi-chun
Yang Pi-ying

Główne role

Yang Kuei-mei
Lee Kang-sheng
Chen Chao-jung

Zdjęcia

Liao Pen-jung
Lin Ming-kuo

Scenografia

Lee Pao-lin

Kostiumy

Luo Chung-hung

Montaż

Sung Shia-cheng

Nagrody
1994: Złoty Lew i Nagroda FIPRESCI na 51. MFF w Wenecji

Niech żyje miłość (mand. 愛情萬歲 / Ai qing wan sui) – tajwański dramat filmowy z 1994 roku w reżyserii Tsai Ming-lianga, będący jego drugim filmem fabularnym. Stylistycznie film jest reprezentantem tzw. drugiej tajwańskiej nowej fali. Zdjęcia kręcono w Tajpej[1].

Nakręcony w poetyce slow cinema obraz miał swoją premierę w konkursie głównym na 51. MFF w Wenecji, gdzie otrzymał Złotego Lwa, ex aequo z północnomacedońskim dramatem wojennym Przed deszczem w reżyserii Miłczo Manczewskiego[2].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Chociaż Tajpej to tętniąca życiem miejska dżungla, prawie relacje międzyludzkie należą tam do rzadkości. Opuszczone luksusowe mieszkanie wykorzystywane jest do przypadkowych spotkań seksualnych. W wyniku serii komicznych zdarzeń troje bohaterów filmu, prowadzących odrębne i samotnicze życie, znajdzie pocieszenie pod wspólnym dachem[3].

Obraz inspirowany twórczością Michelangelo Antonioniego ukazuje alienację jednostki w zurbanizowanym i zdehumanizowanym świecie, ale stanowi jednocześnie apel o to, by ludzkość nie wyzbyła się prostych uczuć, czułości, intymności i ludzkiego ciepła[4].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vive L'Amour. Film Movement. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
  2. Hai Leong Toh: Aspects of Chinese Cinema Today. Open Journals. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
  3. Nicolas Pedrero-Setzer: Review: ‘Vive L’Amour’ chillingly conveys the ennui of the everyday. "Washington Square News", 22.03.2022. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).
  4. Vive L’Amour, 1994. MoMA. [dostęp 2024-02-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]