Nowogród Siewierski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowogród Siewierski
Новгород-Сіверський
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czernihowski

Powierzchnia

11,81 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


13 289[1]

Kod pocztowy

16000

Tablice rejestracyjne

CB

Położenie na mapie obwodu czernihowskiego
Mapa konturowa obwodu czernihowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowogród Siewierski”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nowogród Siewierski”
Ziemia51°59′N 33°16′E/51,983333 33,266667

Nowogród Siewierski (ukr. Новгород-Сіверський) – miasto wydzielone z rejonu na Ukrainie, nad Desną, położone w obwodzie czernihowskim. Stolica rejonu nowogrodzkiego. Historyczna stolica ziemi siewierskiej.

Nowogród Siewierski był najbardziej na wschód wysuniętym miastem powiatowym w I Rzeczypospolitej oraz w całej historii Polski.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dymitr Korybut Olgierdowicz, książę nowogrodzko-siewierski, przyrzeka wierność królowi polskiemu Władysławowi Jagielle, królowej Jadwidze i Koronie Królestwa Polskiego (1386 r.)

Według danych archeologicznych miasto założone około X wieku, prawdopodobnie na rozkaz Włodzimierza Wielkiego, który kazał budować grody ochraniające Kijów[2]. W latopisach ruskich pierwszy raz wymienione z nazwy przez Włodzimierza Monomacha w jego Pouczeniu z 1078/1079 roku[3]. Od 1098 stolica udzielnego Księstwa Siewierskiego. W 1223 spalony przez najazd Mongołów. Od 1239 własność książąt Briańska.

W 1320 przyłączony przez Giedymina do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1386 roku Dymitr Korybut Olgierdowicz, książę nowogrodzko-siewierski, przyrzekł wierność królowi polskiemu Władysławowi Jagielle, królowej Jadwidze i Koronie Królestwa Polskiego. W 1398 r. Władysław Jagiełło nadał miasto Świdrygielle.

W 1503 Nowogród Siewierski został włączony do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Pod Nowogrodem Siewierskim 31 grudnia 1604[4], miała miejsce bitwa pomiędzy wojskami Dymitra Samozwańca pragnącego zdobyć tron w Carstwie Rosyjskim, a oddziałami wiernymi carowi Borysowowi Godunowowi. Po stronie Samozwańca walczyły oddziały polskie (m.in. husaria) pod dowództwem Jerzego Mniszcha, dzięki którym Dymitr odniósł zwycięstwo.

Po rozejmie w Dywilinie (1619) w granicach Rzeczypospolitej, na terytorium Korony Królestwa Polskiego. Został siedzibą powiatu nowogrodzkiego siewierskiego w województwie czernihowskim prowincji małopolskiej. Zygmunt III Waza nadał mu w 1620 prawa miejskie i herb.

Od rozejmu andruszowskiego (1667) w granicach Carstwa Rosyjskiego i Imperium Rosyjskiego (do 1764 w ramach autonomicznego Hetmanatu). 1918 - Ukraińska Republika Ludowa i Hetmanat. 1919-1991 - Ukraińska SRR (1922-1991 w składzie ZSRR). Od 1991 niepodległa Ukraina.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni w mieście[edytuj | edytuj kod]

  • Hipolit Łossowski - polski pilot balonów sterowych, generał brygady Wojska Polskiego, twórca wojsk balonowych II RP.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.79
  2. Nestor, Powieść minionych lat, przeł. i opracował Franciszek Sielicki Wrocław 1999 s. 96
  3. Nestor, Powieść minionych lat, przeł. i opracował Franciszek Sielicki Wrocław 1999 s. 188
  4. Piotr Florek. Pierwszy etap walki Dymitra I Samozwańca o koronę carską: bitwa pod Nowogrodem Siewierskim w 1604 r.. „Echa Przeszłości”. Nr 8, s. 105, 2007. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]