Nowy Gierałtów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 18:05, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Nowy Gierałtów
wieś
{{{alt zdjęcia}}}
Kościół św. Jana Chrzciciela w Nowym Gierałtowie
Państwo dolnośląskie
Powiat

kłodzki

Gmina

Stronie Śląskie

Wysokość

570-660[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

104[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-550

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0855612

Położenie na mapie gminy Stronie Śląskie
Mapa konturowa gminy Stronie Śląskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Biała Lądecka w Nowym Gierałtowie

Nowy Gierałtów (po 1945 Nowy Miłobądz[3], niem. Neu Gersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie.

Położenie

Nowy Gierałtów to wieś łańcuchowa o długości około 4 km, położona jest w dolinie Białej Lądeckiej, pomiędzy Górami Złotymi a Bialskimi, we wschodniej części Ziemi Kłodzkiej, na wysokości około 570-660 m n.p.m.[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Nowy Gierałtów został założony w roku 1581 przez cesarskiego nadleśniczego Leonhardta von Veldhammera jako osada dla drwali[4]. W roku 1619 wzniesiono tu zachowany do dzisiaj kościół[5]. W 1684 roku Nowy Gierałtów został kupiony przez Michała von Althanna[4]. W XVIII wieku wzrosła rola warstwy rzemieślniczej, rozwijał się także lokalny handel, przemysł na terenie wsi reprezentowały młyny i tartaki[4]. W roku 1840 wieś należała do Marianny Orańskiej, były w niej wtedy: szkoła, tartak i dwa młyny wodne[5]. Nowy Gierałtów był wtedy przystankiem dla turystów i kuracjuszy udających się do Puszczy Jaworowej[5].
Po 1945 roku wieś została zasiedlona ale w niewielkim stopniu co wynikało to z trudnych warunków glebowo-klimatycznych, z małej ilości gruntów rolnych oraz z upadku lokalnego przemysłu. W 1998 roku na terenie wsi funkcjonowało tylko 19 gospodarstw, a z pracy w rolnictwie utrzymywało się 21% populacji[4].

Zabytki

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest [6]:

  • kościół pw św. Jana Chrzciciela z 1619 r. Gruntownie przebudowany w roku 1715 i 1734. Stoi przy czerwonym szlaku turystycznym prowadzącym na Przełęcz Gierałtowską. Jest to budowla jednonawowa zakończona wielobocznym prezbiterium[5]. We wnętrzu zachowała się ambona z XVII wieku, chrzcielnica z początku XIX wieku i neobarokowy ołtarz z początku XX wieku, a także barokowe rzeźby[5].

Szlaki turystyczne

Przez Nowy Gierałtów przechodzi szlak turystyczny czerwony szlak turystyczny z Przełęczy Gierałtowskiej na Przełęcz Suchą[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 222-225. ISBN 83-7005-341-6.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Mapa WIG z 1947
  4. a b c d Dolny-Śląsk.org. [dostęp 2016-10-04].
  5. a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 389, 390. ISBN 978-83-89188-95-3.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 83. [dostęp 29 sierpnia 2012].

Bibliografia