Aleksandr Gorszkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ołeksandr Horszkow)
Aleksandr Gorszkow
Александр Горшков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Wiktorowicz Gorszkow

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1970
Kirowsk

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1987–1988 Stachanoweć Stachanow ? (?)
1989 SKA Taszkent 28 (1)
1990–1991 SKA Kijów 76 (3)
1992–1994 Nywa Winnica 72 (6)
1994–1995 Czornomoreć Odessa 33 (0)
1996–1997 Żemczużyna Soczi 36 (5)
1997–2001 Zenit Petersburg 115 (20)
2002–2003 Saturn Ramienskoje 46 (4)
2004–2008 Zenit Petersburg 77 (3)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998  Rosja 2 (0)
2003  Ukraina 4 (2)
W sumie: 6 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009–2010 Zenit-m Petersburg (asystent)
2010 Zenit Petersburg (trener Akademii)
2011 Bałtika Kaliningrad
2011 Zenit Petersburg (trener Akademii)
2012 FK Niżny Nowogród
2012 Ruś Petersburg
2013 Amkar Perm (asystent)
2014– Saturn Ramienskoje
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aleksandr Wiktorowicz Gorszkow, ros. Александр Викторович Горшков, ukr. Олександр Вікторович Горшков, Ołeksandr Wiktorowycz Horszkow (ur. 8 lutego 1970 w Kirowsku, obwód łuhański, Ukraińska SRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant Rosji i Ukrainy. W 2006 zmienił obywatelstwo ukraińskie na rosyjskie[1].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem klubu Stachanoweć Stachanow. Następnie występował w pochodzącym z Republiki Uzbeckiej SKA Taszkent, a w 1990 powrócił na Ukrainę i przez 2 lata grał w SKA Kijów w 2. lidze ZSRR. W końcu 1991 roku został piłkarzem Nywy Winnica i w 1992 roku rozpoczął sezon w Wyszczej Lidze. Po 2 latach, w 1994 roku, został zawodnikiem pierwszego składu Czornomorca Odessa. Zarówno w 1995, jak i 1996 roku został wicemistrzem Ukrainy oraz reprezentował barwy klubu z Odessy w rozgrywkach Pucharu UEFA.

W 1996 roku wyjechał do Rosji. Przez dwa sezony grał w Żemczużinie Soczi, dwukrotnie pomagając klubowi w obronie przed spadkiem. W 1997 przeszedł do Zenitu Petersburg, w którym przez 4,5 roku grał w wyjściowej jedenastce, a największym jego sukcesem w tym okresie było zdobycie Pucharu Rosji w 1999 roku oraz zajęcie 3. miejsca w lidze w 2001 roku. W 2002 przeniósł się do Saturna Ramienskoje i zajął z nim kolejno 6. i 7. miejsce w 2003 roku. W 2004 powrócił do Zenitu i w tamtym oraz w 2005 roku był podstawowym zawodnikiem zespołu, a w 2006 był już rezerwowym. W tym okresie dwukrotnie zajął z Zenitem 4. miejsce oraz dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA w 2007 roku. W 2007 zdobył Mistrzostwo Rosji a w 2008 Puchar UEFA i Superpuchar UEFA. W 2006 w związku z limitem na piłkarzy zagranicznych był zmuszony przyjąć obywatelstwo rosyjskie[2]. W 2008 roku zakończył piłkarską karierę.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1990 SKA Kijów ZSRR  Wtoraja liga ZSRR 34 0
1991 SKA Kijów ZSRR  Wtoraja liga ZSRR 42 3
1992 Nywa Winnica Ukraina  Wyszcza Liha 16 1
1992/93 Nywa Winnica Ukraina  Persza Liha 38 4
1993/94 Nywa Winnica Ukraina  Wyszcza Liha 18 1
1994/95 Czornomoreć Odessa Ukraina  Wyszcza Liha 18 0
1995/96 Czornomoreć Odessa Ukraina  Wyszcza Liha 15 0
1997 Żemczużina Soczi Rosja  Priemjer-Liga 21 2
1997 Żemczużina Soczi Rosja  Priemjer-Liga 15 3
1997 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 17 5
1998 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 25 4
1999 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 29 3
2000 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 15 2
2001 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 28 6
2002 Saturn Ramienskoje Rosja  Priemjer-Liga 25 2
2003 Saturn Ramienskoje Rosja  Priemjer-Liga 19 2
2004 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 27 2
2005 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 28 0
2006 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga 14 1
2007 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga
2008 Zenit Petersburg Rosja  Priemjer-Liga
Łącznie w Wyszczej Lidze 89 5
Łącznie w Premier Lidze 263 32

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Ukrainy zadebiutował 28 marca 2003 w spotkaniu eliminacyjnym Mistrzostw Europy z Hiszpanią zremisowanym 2:2, strzelając 1 gola. W tamtym roku łącznie rozegrał 4 mecze i zdobył 2 gola i od tego czasu znajduje się poza kadrą narodową. W 1998 rozegrał też 2 gry w reprezentacji Rosji.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

6 marca 2009 rozpoczął karierę trenerską w młodzieżowym klubie Zenitu Petersburg. 1 czerwca 2010 przeszedł do szkolenia młodzieży w Akademii Piłkarskiej Zenitu. 14 stycznia 2011 objął stanowisko głównego trenera w rosyjskim klubie Bałtika Kaliningrad[3], ale już 1 lutego 2011 powrócił do pracy w Akademii Zenitu. Na początku 2012 roku został wybrany na stanowisko głównego trenera FK Niżny Nowogród[4]. Po nieudanych barażach o wyjście do Rosyjskiej Priemjer-Ligi opuścił klub. Ale już wkrótce, w czerwcu 2012 objął stanowisko głównego trenera beniaminka Drugiej dywizji Ruś Petersburg[5]. W 2013 pomagał trenować Amkar Perm. W czerwcu 2014 stał na czele odrodzonego klubu Saturn Ramienskoje[6].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

  • wicemistrz Ukrainy: 1995
  • mistrz Rosji: 2007
  • brązowy medalista Mistrzostw Rosji: 2001

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]