OGLE-TR-122
 Porównanie wielkości gwiazdy OGLE-TR-122b z planetami Układu Słonecznego i Syriuszem B. | |||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||
| Gwiazdozbiór | |||
|---|---|---|---|
| Rektascensja |
11h 06m 51,89s[1] | ||
| Deklinacja |
-60° 51′ 45,9″[1] | ||
| Odległość |
3200 ly | ||
| Wielkość obserwowana (pasmo V) |
|||
| Charakterystyka fizyczna | |||
| Rodzaj gwiazdy |
A: żółty karzeł, | ||
| Typ widmowy |
G+M | ||
| Masa | |||
| Promień | |||
| Metaliczność [Fe/H] |
A: 0,15 ± 0,36[2] | ||
| Prędkość obrotu |
A: 5,7 ± 0,5 km/s[2] | ||
| Temperatura |
A: 5700 ± 300 K[2] | ||
| Charakterystyka orbitalna | |||
| Okres orbitalny | |||
| Mimośród |
0,205 ± 0,008[2] | ||
| Alternatywne oznaczenia | |||
| |||
OGLE-TR-122 – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Kila, odległa o 3200 lat świetlnych od Słońca. Mniejszy składnik układu należy do najmniejszych gwiazd ciągu głównego o znanym promieniu.
Jest to gwiazda zmienna zaćmieniowa. Układ został odkryty w 2005 roku przez projekt OGLE (ang. Optical Gravitational Lensing Experiment, „Eksperyment optycznego soczewkowania grawitacyjnego”). Gwiazdy okrążają wspólny środek masy co około 7,3 dnia[3][2].
Jaśniejszy składnik układu, OGLE-TR-122 A, charakterystyką fizyczną przypomina Słońce. Ma podobną temperaturę, masę i rozmiary[2].
Drugi składnik, czerwony karzeł oznaczony OGLE-TR-122 B, ma promień 0,12 R☉, około 16% większy niż promień Jowisza i mniejszy niż promienie niektórych znanych planet pozasłonecznych. Masa tej gwiazdy równa jest 0,09 M☉ (~100 MJ). Średnia gęstość tego składnika jest około 50 razy większa od gęstości Słońca[2][4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c OGLE-TR-122 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j k l F. Pont, C.H.F. Melo, F. Bouchy, S. Udry, D. Queloz, M. Mayor, N.C. Santos. A planet-sized transiting star around OGLE-TR-122. Accurate mass and radius near the hydrogen-burning limit. „Astronomy and Astrophysics”. 433 (2), s. L21–L24, 2005. Bibcode: 2005A&A...433L..21P.
- ↑ A. Udalski, G. Pietrzyński, M. Szymański, M. Kubiak, K. Żebruń, I. Soszyński, O. Szewczyk, Ł. Wyrzykowski. The Optical Gravitational Lensing Experiment. Additional Planetary and Low-Luminosity Object Transits from the OGLE 2001 and 2002 Observational Campaigns. „Acta Astronomica”. 53, s. 133–149, 2003. Bibcode: 2003AcA....53..133U.
- ↑ Robert Roy Britt: Newfound Star Smaller than Some Planets. space.com, 2009-06-21. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-02)]. (ang.).