Obraz łaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obraz łaski z Kevelaer

Obraz łaski (lub obraz miłosierdzia) – malowana lub plastyczna reprezentacja świętego, przed którym wierni domagają się przyznania miłosierdzia od Boga. Przede wszystkim takie obrazy łaski są przedstawieniem Maryi, rzadziej dzieciątka Jezus.

Niektóre cudowne obrazy wiążą się z uzdrowieniami lub innymi wydarzeniami, uważanymi za cudowne, więc często są celem pielgrzymek. W takich przypadkach obraz Najświętszej Maryi Panny zwykle ma własną kaplicę. Figuratywne wizerunki Matki Bożej i Dzieciątka Jezus często zawierają również pozłacane korony i cenne szaty.

Opowieść o indywidualnych wizerunkach miłosierdzia wiąże się często z legendarnymi narracjami o ich odkryciu, zniszczeniu, rozboju lub złym traktowaniu. W historii obrazów łaski w ogóle należy zauważyć, że zyskały one od późnego średniowiecza na szczególnej jakości. Pojedyncze obrazy – w sensie devotio moderna odgrywały coraz to większą rolę. Nadwyżki budżetowe w późnośredniowiecznych Niemczech były na pierwszym planie. Wyzysk Maryi i uwielbienie świętych wzbudziły krytykę między innymi Marcina Lutra i Jana Kalwina, i były czynnikiem, który doprowadził do reformacji.

Znane obrazy miłosierdzia[edytuj | edytuj kod]

Znane obrazy miłosierdzia znajdują się na przykład w kapeli, w Altötting, Kevelaer i w Werl (wszystkie w Niemczech). W kapeli klasztoru Paulinów na Jasnej Górze i w Częstochowie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Słowo kluczowe: Obrazy łaski w leksykonie sztuki, tom 2, Berlin 1981, strony 93–95 (niem.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]