Ramforynch

Ramforynch

Rhamphorynchus
von Meyer, 1862
rekonstrukcja
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Infragromada	archozauromorfy
Rząd	pterozaury
Podrząd	Rhamphorhynchoidea
Rodzina	Rhamphorhynchidae
Rodzaj	ramforynch

Ramforynch (Rhamphorhynchus) – rodzaj niewielkiego pterozaura z rodziny Rhamphorhynchidae.

Opis

• Dobrze zachowane skamieniałości tego pterozaura, znalezione w osadach w Solnhofen w Niemczech pokazują nawet mikrostrukturę jego skrzydeł. W sfosylizowanym materiale widoczne są cienkie włókna, dające skrzydłom dodatkowe wzmocnienie biegnące od ich części przedniej do tylnej.
• Rhamphorhynchus miał długie szczęki z ostrymi zębami i prawdopodobnie polował na ryby.
• Miał on na końcu ogona romboidalny płat, który przypuszczalnie spełniał rolę steru i pomagał pterozaurowi zmienić kierunek lotu.
• Mogły tworzyć stada, które wspólnie polowały na ławice ryb. Dzięki dobremu wzrokowi mogły wypatrywać ryb z dużej wysokości. W czasie godów mogły tworzyć kilkutysięczne kolonie na skałach, jak współczesne nadmorskie ptaki.
• Dzięki badaniu puszki mózgowej tego pterozaura okazało się, że jego mózg był znacznie większy niż mózg innych gadów o zbliżonych rozmiarach. Stosunek wielkości poszczególnych regionów mózgu sugeruje, że ten pterozaur miał znakomity wzrok, ale słaby zmysł powonienia.

Dane

Wymiary: długość ciała wraz z ogonem około 1 m (w tym czaszka 20 cm), rozpiętość skrzydeł około 2 m

Masa: około 2 kg

Występowanie:

• miejsce:
  • Rhamphorhynchus longicaudus – Niemcy
  • Rhamphorhynchus intermedius – Niemcy
  • Rhamphorhynchus muensteri – Niemcy
  • Rhamphorhynchus gemmingi – Niemcy
  • Rhamphorhynchus longiceps – Niemcy
  • Rhamphorhynchus jessoni – Anglia
  • Rhamphorhynchus tendagurensis – Tanzania
  • Rhamphorhynchus sp. – Portugalia
• czas: 155–140 mln lat temu, późna jura

Filatelistyka

Poczta Polska wyemitowała 5 marca 1965 r. znaczek pocztowy przedstawiający ramforyncha o nominale 5,60 zł, w serii Zwierzęta prehistoryczne. Autorem projektu znaczka był Andrzej Heidrich. Znaczek pozostawał w obiegu do 31 grudnia 1994 r..