Otakar Zahálka

Ottokar Zahalka
Otakar Zahálka
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	30 września 1891 ; Brajnerov (okres Pelhřimov), Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	21 czerwca 1942 ; Brno, Protektorat Czech i Moraw
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Czechosłowacka
Jednostki	Korpus Czechosłowacki,; Obrona Narodu
Stanowiska	komendant Akademii Wojskowej w Hranicach; komendant oddziału Obrony Narodu na wschodnich Morawach
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa
	Odznaczenia

Otakar Zahálka (ur. 30 września 1891 w osadzie Brajnerov koło wsi Těšenov^[1] – obecnie część miasta Horní Cerekev; zm. 21 czerwca 1942 w Brnie) – czeski generał.

Biogram[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu był nauczycielem.

Podczas I wojny światowej oficer Korpusu Czechosłowackiego.

W latach 1927-31 naczelnik sztabu Inspektoratu Generalnego Armii Czechosłowackiej, 1931-34 komendant pułku w Czeskich Budziejowicach oraz 1934-39 komendant Akademii Wojskowej w Hranicach. Od 1935 r. generał brygady.

W okresie okupacji niemieckiej był komendantem oddziału Obrony Narodu (organizacji wojskowego ruchu oporu) na wschodnich Morawach. Na początku maja 1942 r. aresztowany i w czasie stanu wyjątkowego po zamachu na Reinharda Heydricha został skazany na karę śmierci i stracony.

W 1946 r. został pośmiertnie awansowany do stopnia generała dywizji^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Czechosłowacki Krzyż Wojenny 1914-1918 – 1918^[3]
Czechosłowacki Krzyż Wojenny 1939 – 1945, pośmiertnie^[4]
Czechosłowacki Medal Rewolucyjny – 1918^[3]
Czechosłowacki Medal Zwycięstwa 1918 – 1918^[3]
Kawaler Orderu Legii Honorowej – 1932, Francja^[3]
Kawaler Orderu Palm Akademickich – 1938, Francja^[3]
Krzyż Wojenny 1914-1918 z brązową gwiazdą – 1918, Francja^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Legitymacja wojskowa (str. 2) gen. Otakara Zahálki – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).
↑ Informator ministra obrony narodowej – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lutego 2015)]. (cz.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Wypis CV gen. Otakara Zahálki – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (cz.).
↑ Dokument nadania – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století 3, Praga 1999, ISBN 80-7185-247-3
Otakar Zahálka. encyklopedie.brna.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).
Otakar ZAHÁLKA (1891 – 1942). vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (cz.).
Dokumenty o generálu Otakaru Zahálkovi. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).
Otakar Zahálka – zdjęcie. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).
Otakar Zahálka – zdjęcie. forum.valka.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).

[1] Legitymacja wojskowa (str. 2) gen. Otakara Zahálki – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).

[2] Informator ministra obrony narodowej – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lutego 2015)]. (cz.).

[cv-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Wypis CV gen. Otakara Zahálki – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (cz.).

[4] Dokument nadania – skan. vojenskaakademiehranice.ic.cz. [dostęp 2012-02-20]. (cz.).

[1]

[2]

[3]

[4]