Palaeotherium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palaeotherium
Cuvier, 1804
Okres istnienia: 45 mln lat temu
45/45
45/45
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

nieparzystokopytne

Podrząd

koniokształtne

Rodzina

Palaeotheriidae

Rodzaj

Palaeotherium

Gatunki
  • ?P. curtum
  • ?P. duvalii
  • ?P. medium
  • P. parvulum
  • P. muehlbergi
  • P. minus
  • P. magnum

†Palaeotheriumrodzaj wymarłego ssaka z rodziny Palaeotheriidae.

Jego nazwa rodzajowa oznacza "dawną bestię"[1]. George Cuvier pierwotnie opisał zwierzę jako rodzaj tapira. Od tego czasu popularne wizerunki ssaka przypominają właśnie tapiry. Jednakże kolejne badania wykazały, że budowa jamy nosowej nie wykazywała przystosowań do utrzymywania małej trąby, wobec czego nowsze wizerunki ukazują Palaeotherium podobne do konia. Współczesne badania anatomiczne także sugerują, że rodzaj ten wraz z pokrewnymi (jak Hyracotherium) to bliscy krewni koni.

Zwierzę dorastało 75 cm wysokości. Żywiło się pokarmemm roślinnym[1]. Zamieszkiwało lasy tropikalne porastające Europę około 45 milionów lat temu, we wczesnym i środkowym eocenie. Największy gatunek, środkowoeoceńskie P. magnum z terenów dzisiejszej Francji, prawie dorównywało rozmiarom koniom. Jednak inne przypominały pod tym względem świnie[2].

Skamieniałości odnaleziono m.in. w paryskim kamieniołomie gipsu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bob Strauss: Palaeotherium. About.com. [dostęp 2009-09-22]. (ang.).
  2. a b PALAEOTHERIUM. jrank.org. [dostęp 2009-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-09)]. (ang.).