Pedoekoton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Poliekoton – strefa przejściowa o różnej szerokości, położona między sąsiadującymi obszarami o różnych morfologicznych cechach gleby (polipedonami); pojęcie, które jest w gleboznawstwie odpowiednikiem ekotonu – strefy przejściowej zdefiniowanej w dziedzinie ekologii i geobotaniki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Renata Bednarek, Helena Dziadowiec, Urszula Pokojska, Zbigniew Prusinkiewicz: Badania ekologiczno-gleboznawcze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 24–25. ISBN 83-01-14216-2.