Perkoz żółtodzioby

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perkoz żółtodzioby
Aechmophorus clarkii[1]
(Lawrence, 1858)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

perkozowe

Rodzina

perkozy

Rodzaj

Aechmophorus

Gatunek

perkoz żółtodzioby

Synonimy
  • Podiceps clarkii Lawrence, 1858[2]
podgatunki
  • A. c. clarkii (Lawrence, 1858)
  • A. c. transitionalis Dickerman, 1986
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     występuje przez cały rok

     zimowiska

Perkoz żółtodzioby[4] (Aechmophorus clarkii) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny perkozów (Podicipedidae), zamieszkujący zachodnią i południową część Ameryki Północnej. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do połowy lat 80. XX wieku perkoz żółtodzioby uważany był za jaśniejszą odmianę perkoza wielkiego (A. occidentalis), jednak mimo pokrywania się ich zasięgów występowania sporadycznie dochodzi do hybrydyzacji między nimi, prawdopodobnie ze względu na odmienny głos wabiący[2]; ponadto występują znaczne różnice genetyczne między nimi[5].

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono dwa podgatunki perkoza żółtodziobego[2][6]:

  • A. clarkii clarkii (Lawrence, 1858) – północny i środkowy Meksyk
  • A. clarkii transitionalis Dickerman, 1986 – południowo-zachodnia Kanada i zachodnie USA

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wygląd
Duży perkoz z długim, żółtym dziobem. Oczy czerwone. W odróżnieniu od perkoza wielkiego ma białe obwódki oczu. W upierzeniu godowym u samca głowa czarna. Szyja długa, łabędzia, biała z przodu, od strony grzbietu czarna. Grzbiet i skrzydła siwe. Od spodu pióra białe z kasztanowatym nalotem na bokach i piersi. Spód skrzydeł biały.
Rozmiary
Długość ciała 55–75 cm, rozpiętość skrzydeł 58–64 cm; masa ciała 718–1258 g[7].
Rodzina perkozów żółtodziobych

Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje jeziora śródlądowe Ameryki Północnej. W czasie migracji przenosi się na tereny przybrzeżne Pacyfiku. Populacje stanów Kalifornia, Nevada, Arizona oraz Meksyku – osiadłe.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Ryby, mięczaki, kraby i salamandry.

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje perkoza żółtodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji szacuje się na 7300 – 14 000 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aechmophorus clarkii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Clark's Grebe (Aechmophorus clarkii). IBC The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)]. (ang.).
  3. a b Aechmophorus clarkii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Podicipedidae Bonaparte, 1831 - perkozy - Grebes (wersja: 2016-07-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].
  5. Clark's Grebe. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Grebes, flamingos. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).
  7. Clark's Grebe Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-03-19]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas Ptaków Świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]