Pierre Lellouche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pierre Lellouche
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1951
Tunis

Sekretarz stanu ds. europejskich Francji
Okres

od 23 czerwca 2009
do 13 listopada 2010

Przynależność polityczna

UMP

Poprzednik

Bruno Le Maire

Następca

Laurent Wauquiez

Pierre Lellouche (ur. 3 maja 1951 w Tunisie) – francuski polityk, parlamentarzysta, od 2009 do 2012 sekretarz stanu w drugim i trzecim rządzie François Fillona.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Université de Paris X i Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu, uzyskał następnie stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie Harvarda. Praktykował jako prawnik, w 1979 był wśród założycieli Francuskiego Instytutu Stosunków Międzynarodowych (Institut français des relations internationales). Publikował felietony m.in. w "Newsweeku", "Le Figaro" i "Le Point".

Należał do gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki, w 2002 przystąpił z tym ugrupowaniem do Unii na rzecz Ruchu Ludowego. W 1993 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z Val-d'Oise. W 1997, 2002 i 2007 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w jednym z okręgów Paryża. Od 1995 był radnym Cannes, w 2001 zasiadł w paryskiej radzie miasta. W latach 2004–2006 przewodniczył Zgromadzeniu Parlamentarnemu NATO.

23 czerwca 2009, po rekonstrukcji rządu François Fillona, objął stanowisko sekretarza stanu ds. integracji europejskiej[1], rezygnując w konsekwencji z mandatu poselskiego. W trzecim gabinecie tego samego premiera, 14 listopada 2010, powołany na sekretarza stanu ds. handlu zagranicznego[2]. Funkcję tę pełnił do 15 maja 2012. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku po raz kolejny wybrano go na deputowanego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Décret du 23 juin 2009 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 24 czerwca 2009. [dostęp 2010-07-28]. (fr.).
  2. Communiqué de la Présidence de la République. elysee.fr, 14 listopada 2010. [dostęp 2010-11-14]. (fr.).
  3. Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-18]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]