Pinus hartwegii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pinus hartwegii
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

sosna

Gatunek

Pinus hartwegii

Nazwa systematyczna
Pinus hartwegii Lindl.
Edwards's Bot. Reg. 25: misc. 62. 1839[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg
Mapa zasięgu

Pinus hartwegii Lindl. – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Występuje w górach Gwatemali, Hondurasu i Meksyku, głównie na wysokościach 2500-4000 m n.p.m., chociaż skrajnie sięga najniżej 2200 m i najwyżej 4300 m n.p.m.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Drzewiasty, nawet na dużych wysokościach.
Pień
Dorasta do 31 m wysokości i 128 cm średnicy. Kora gruba, szorstka i łuszcząca się, głęboko spękana, ciemnobrązowa do szarej.
Liście
Igły zebrane w pęczki po 3–6, przeważnie po 5 lub, na niektórych obszarach, po 3. Osiągają długość (6) 10–17 (22) cm i (1) 1,2–1,5 mm szerokości. Są sztywne, proste lub zakrzywione.
Szyszki
Szyszki żeńskie wyrastają w okółkach po 2–6, po otwarciu są długie na 8–12 (15) cm i szerokie na 5–8 cm. Łuski nasienne mają lekko wzniesioną, brązową lub purpurowo-brązową apofyzę z czarnym, płaskim zgrubieniem (umbo). Nasiona o długości 5–6 mm, często z czarnymi plamkami. Nasiono z kleszczowatym skrzydełkiem o rozmiarach 12–20 na 7–12 mm[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

W Meksyku na korzeniach Pinus hatrwegii pasożytuje Arceuthobium vaginatum subsp. vaginatum, sosna ta jest też głównym gospodarzem A. globosum subsp. grandicaule. Drzewa silnie zainfekowane przez oba te gatunki roślin pasożytniczych wykazują mniejszą żywotność. W środkowym Meksyku zaobserwowano u takich okazów skrócenie długości igieł średnio o 36% w porównaniu ze zdrowymi drzewami, zmniejszenie przyrostu na grubość o 19% oraz na wysokość o 29%. Sosna Hartwega odporna jest natomiast na zainfekowanie przez A. abietis-religiosae[7].

Systematyka i zmienność[edytuj | edytuj kod]

Synonimy: P. montezumae Lamb. subsp. hartwegii (Lindl.) Engelm., P. montezumae var. hartwegii (Lindl.) Shaw, P. rudis Endl., P. montezumae Lamb. var. rudis (Endl.) Shaw, P. hartwegii Lindl. var rudis (Endl.) Silba, P. lindleyana Gordon, P. montezumae Lamb. var. lindleyana (Gordon) Parl., P. donnell-smithii Mast.

Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[8]:

  • podrodzaj Pinus
    • sekcja Trifoliae
      • podsekcja Ponderosae
        • gatunek P. hartwegii

Sosna ta występuje od Nuevo León do Salwadoru na odseparowanych stanowiskach, co było przyczyną dzielenia gatunku na mniejsze jednostki systematyczne. Podział taki nie znalazł jednak potwierdzenia w zróżnicowaniu morfologicznym populacji na tyle, żeby uzasadniać wyodrębnienie podgatunku lub odmiany[6].

Takson ten został kilkakrotnie opisany niezależnie, w związku z występowaniem na dużym obszarze i w rozproszeniu. Lindley opisał go w 1839 r. na podstawie materiału zgromadzonego przez Karla Theodora Hartwega w górach wschodniego Michoacán. W 1847 r. Endlicher opisał go jako Pinus rudis, zaś Masters w 1891 r. jako P. donnell-smithii na podstawie materiału zebranego przez Donnella-Smitha w Gwatemali. W niektórych opracowaniach dotyczących sosen amerykańskich, np. Perry (1991)[9], Pinus rudis Endl. i Pinus donnell-smithii Mast. są ujęte jako odrębne gatunki. W późniejszych pracach ten podział jest kwestionowany, jako że zestawy cech charakterystycznych opisane przez Perrego dla tych taksonów nakładały się na siebie, sprawiając, że przy ich użyciu taksony były praktycznie nie do rozróżnienia. Earle sygnalizuje, że potrzebna jest rewizja tych opisów i statusu taksonów, gdyż obserwowane są pewne różnice morfologiczne w populacjach w obrębie zasięgu zależnie np. od wysokości występowania[6].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa organizacja IUCN umieściła ten gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, przyznając mu kategorię zagrożenia LR/lc (lower risk/least concern), uznając go za gatunek najmniejszej troski, o niskim ryzyku wymarcia[5]. Po ponownej ocenie w 2010 r. klasyfikację tę utrzymano jako LC i opublikowano w roku 2013[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. Pinus hartwegii. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-08-21]. (ang.).
  5. a b A. Farjon, Pinus hartwegii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2010-04-27] (ang.).
  6. a b c Christopher J. Earle: Pinus hartwegii. [w:] The Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2013-08-21]. (ang.).
  7. F.G. Hawksworth, D. Wiens. Dwarf mistletoes: Biology, pathology and systematics. „Agriculture Handbook”. 709, 1996. Washington, DC: U.S.D.A. Forest Service. [dostęp 2013-09-12]. 
  8. Christopher J. Earle: Pinus. [w:] The Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2010-04-27]. (ang.).
  9. Jesse P. Perry: The pines of Mexico and Central America. Portland: Timber Press, 1991. (ang.).
  10. A. Farjon, Pinus hartwegii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2013-08-21] (ang.).