Piotr Radziszewski (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Radziszewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1956
Wólka-Przedmieście

Profesor nauk technicznych
Specjalność: budownictwo drogowe
Alma Mater

Politechnika Białostocka

Doktorat

1989 – budownictwo
Moskiewski Instytut Samochodowo-Drogowy

Habilitacja

1998 – budownictwo
Politechnika Warszawska

Profesura

13 stycznia 2009

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Okres zatrudn.

od 2009

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Piotr Radziszewski (ur. 19 maja 1956 w Wólce-Przedmieście) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, specjalista w zakresie budownictwa drogowego[1].

Biografia[edytuj | edytuj kod]

W 1980 uzyskał stopień magistra inżyniera w specjalności Drogi, Ulice i Lotniska na Politechnice Białostockiej. W 1989 obronił pracę doktorską, a w 1998 uzyskał habilitację. W 2009 otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora[1].

Od 2009 kierował Zakładem Technologii Budowy Dróg (dawniej Zespół Technologii Materiałów i Nawierzchni Drogowych) na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej[2]. Aktualnie pełni również funkcję Kierownika Studiów Podyplomowych Technologia Budowy Dróg[3] oraz Eksploatacja i Utrzymanie Dróg[4]. Jego zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się m.in. na właściwościach asfaltów, asfaltów modyfikowanych i mieszanek mineralno-asfaltowych oraz konstrukcji nawierzchni typu perpetual.

Staż naukowy odbył na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley u profesora C. L. Monismitha. Był też stażystą na Uniwersytecie Technicznym w Delfcie (Holandia), w Road and Hydraulic Devision (DWW) w Delfcie (Holandia) oraz w Transport Research Laboratory (TRL) w Crowthorne (Wielka Brytania). Jest autorem i współautorem szeregu monografii, podręczników akademickich oraz licznych artykułów, w tym wielu opublikowanych w wydawnictwach znajdujących się na liście filadelfijskiej. Jest autorem ponad 150 opinii i recenzji (w tym recenzji rozpraw, artykułów i referatów naukowych). Kierował lub był głównym wykonawcą ponad 25 dużych grantów NCBiR, 7 Programu Ramowego Komisji Europejskiej, GDDKiA, MNiSW. Był promotorem 4 rozpraw doktorskich oraz recenzentem wielu rozpraw doktorskich i w postępowaniach o nadanie stopnia doktora habilitowanego oraz tytułu profesora. Na Politechnice Białostockiej pełnił funkcję Prorektora ds. Promocji i Współpracy[5].

Należy do wielu organizacji naukowych i zawodowych, m.in. Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN[6]; Zespołu Nanomateriałów Komitetu Nauki o Materiałach PAN[7]. Był członkiem Zespołu ds. Ewolucji Jednostek Naukowych, Komisji Oceny Projektów Kluczowych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji, Komitetu Nauki Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa[8]. Jest rzeczoznawcą do spraw jakości produktów i usług w zakresie materiałów budowlano-drogowych, technologii materiałów i nawierzchni drogowych. Jest również ekspertem wielu organizacji związanych z rozwojem nauki i budownictwa, m.in.: PKN KT 212 Budowa i Utrzymanie Dróg, Polskiej Komisji Akredytacyjnej[9] i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Jest laureatem m.in. Nagrody Naukowej Politechniki Warszawskiej za szczególne osiągnięcia uwieńczone transferem prac naukowych na potrzeby gospodarki oraz nagród i wyróżnień Ministra Infrastruktury.

Stanowiska[edytuj | edytuj kod]

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

  • Od 1999 – członek Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej, Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (2016-2019 wiceprzewodniczący)
  • 2013–2021 – członek Zespołu Nanomateriałów, Komitet Nauki o Materiałach PAN[7]
  • 2007–2015 – członek Sekcji Materiałów Budowlanych i Fizyki Budowli, Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN
  • 2000-2014 – członek Sekcji Drogowej Rady Naukowej, Instytut Badawczy Dróg i Mostów w Warszawie
  • 2004-2015 – członek Komitetu Nauki, Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa[8]
  • 2017-2018 – członek Zespołu Ewaluacji do spraw budownictwa i architektury, Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych
  • od 2014 – ekspert PKN KT 212 Budowa i Utrzymanie Dróg
  • od 2013 – ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej, zespołu w obszarze nauk technicznych
  • 2013-2014 członek Zespołu ds. Ewolucji Jednostek Naukowych[9]
  • od 2008 – ekspert Narodowego Centrum Badań i Rozwoju
  • 2007-2013 – członek Stałej Konferencji Współpracy w województwie podlaskim – ds. prowadzenia polityki rozwoju (RPO 2007-2013)
  • 2007-2013 – członek Komisji Oceny Projektów Kluczowych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013
  • 2004-2006 – członek Regionalnego Komitetu Sterującego dla województwa podlaskiego ds. oceny projektów infrastrukturalnych współfinansowanych przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego
  • 2004-2006 – ekspert w panelu ekspertów ds. oceny projektów infrastrukturalnych współfinansowanych przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego
  • członek komitetów naukowych konferencji krajowych i międzynarodowych

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Ważne publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Radziszewski. Modelowanie trwałości zmęczeniowej modyfikowanych kompozytów mineralno-asfaltowych. „Rozprawy Naukowe”. Nr 45, 1997. Białystok: Wydawnictwa Politechniki Białostockiej. ISSN 0867-096X. 
  • Jerzy Piłat, Piotr Radziszewski: Nawierzchnie asfaltowe. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2007. ISBN 978-83-206-1659-0.
  • Praca zbiorowa pod red. P. Radziszewskiego: Perspektywy i kierunki rozwoju budownictwa drogowego w Polsce na podstawie badań foresightowych. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2016. ISBN 978-83-7814-557-8.
  • I. Gaweł, J. Piłat, P. Radziszewski, K. Kowalski, J. Król: Rubber modified bitumen. W: Polymer modified bitumen. Properties and characterisation. Mcnally T (red.). Oxford: Woodhead publishing, 2011, s. 73–97. ISBN 978-0-85709-048-5.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Piotr Radziszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-12-05].
  2. a b Piotr Radziszewski. Politechnika Warszawska - Wydział Inżynierii Lądowej. [dostęp 2022-12-05].
  3. a b Studia Podyplomowe „Technologia Budowy Dróg”. Politechnika Warszawska - Wydział Inżynierii Lądowej. [dostęp 2022-12-06].
  4. a b Studia Podyplomowe „Eksploatacja i Utrzymanie Dróg”. [dostęp 2022-12-06].
  5. a b Władze Politechniki Białostockiej (kadencja 2005-2008). Biuletyn Informacji Publicznej - Politechnika Białostocka, 2008-08-31. [dostęp 2022-12-06].
  6. Skład sekcji (kadencja 2020-2023). Sekcja Inżynierii Komunikacyjnej, Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. [dostęp 2022-12-06].
  7. a b Zespół Nanomateriałów. Komitet Inżynierii Materiałowej i Metalurgii PAN. [dostęp 2022-12-06].
  8. a b Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa Komitet Nauki. Informator Komitetu Nauki PZITB. [dostęp 2022-12-06].
  9. a b Lista ekspertów i sekretarzy. Polska Komisja Akredytacyjna. [dostęp 2022-12-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Piotr Radziszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-12-05].