Pir (Okropiridze)

Pir

Biskup alawerdzki
Kraj działania	Imperium Rosyjskie Gruzja
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1874 Disewi
Data i miejsce śmierci	28 kwietnia 1922 Telewi
Biskup alawerdzki
Okres sprawowania	1917–1922
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Gruziński Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia alawerdzka
Śluby zakonne	1900
Diakonat	1900
Prezbiterat	1900
Nominacja biskupia	10 grudnia 1915
Chirotonia biskupia	15 stycznia 1916

Pir, nazwisko świeckie Okropiridze (ur. 20 października^?/1 listopada 1874 w Disewi, zm. 28 kwietnia 1922 w Telewi) – gruziński biskup prawosławny.

Życiorys

W wieku siedmiu lat ojciec przyszłego hierarchy oddał go na wychowanie do monasteru Alawerdi, na wychowanie duchowne pod kierunkiem dziadka – hieromnicha Sylwestra (jego brat Aleksander był prawosławnym biskupem). Formalne wykształcenie teologiczne uzyskał w szkole duchownej w Tyflisie. W 1890 podjął naukę w seminarium duchownym w Tyflisie. Po trzech latach przeniósł się do seminarium w Stawropolu i tam ukończył kurs seminarium. W 1900 uzyskał dyplom kandydata nauk teologicznych w Kijowskiej Akademii Duchownej. W czasie nauki złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Pir, a następnie został wyświęcony kolejno na hierodiakona i hieromnicha.

Pracował w Towarzystwie Odnowy Prawosławnego Chrześcijaństwa na Kaukazie jako inspektor prowadzonych przez nie szkół. W latach 1902–1905 był asystentem nadzorcy szkoły duchownej w Gori. W 1905 mianowano go przełożonym monasteru Mocameti w eparchii imeretyńskiej. Dwa lata później otrzymał godność archimandryty, zaś w 1909 został przełożonym monasteru Dawid Garedża. W 1911 został przeniesiony do monasteru Szio-Mgwime, gdzie także kierował wspólnotą.

10 grudnia 1915 został nominowany na biskupa alawerdzkiego, czwartego wikariusza Egzarchatu Gruzińskiego. Jego chirotonia biskupia odbyła się 15 stycznia następnego roku w Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Piotrogrodzie. Do jego obowiązków należało kierowanie komitetem ds. wydawania literatury duchownej i ksiąg cerkiewnych w języku gruzińskim oraz redagowanie „Wiestnika Gruzinskogo Egzarchata”, oficjalnego organu prasowego administratury. Od marca 1916, zachowując dotychczasowy tytuł, był trzecim wikariuszem Egzarchatu.

W 1917 Gruziński Kościół Prawosławny ogłosił restytucję swojej autokefalii. Biskup Pir został wówczas mianowany ordynariuszem samodzielnej eparchii alawerdzkiej. Urząd sprawował do śmierci w 1922. Został pochowany w głównej katedrze monasteru Alawerdi.