Połupin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Połupin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

krośnieński

Gmina

Dąbie

Liczba ludności (2022)

753[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-600[3]

SIMC

0909101

Położenie na mapie gminy Dąbie
Mapa konturowa gminy Dąbie, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Połupin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Połupin”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Połupin”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Połupin”
Ziemia52°01′37″N 15°07′24″E/52,026944 15,123333[1]

Połupin (niem. Rusdorf)[4]wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dąbie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

W miejscowości znajduje się węzeł drogowy dróg krajowych nr 29 i 32.

Wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w 1305 r.

Na terenie wsi znajduje się Kościół parafialny pw. bł. Karoliny Kózka oraz grodzisko średniowieczne.

Grodzisko w Połupinie[edytuj | edytuj kod]

Zachowało się tu jedno z najstarszych grodzisk wczesnośredniowiecznych na terenie Środkowego Nadodrza, które badał Edward Dąbrowski[4]. Położone na południowej krawędzi pradoliny Odry mogło tworzyć wraz z grodem w Krośnie Odrzańskim i grodem w Gostchorzu zaporę na przejściu przez dolinę Odry. Grodzisko jest dziś całkowicie zalesione kryjąc pod warstwą humusu szczątki osady z VII wieku i powstałego w jej miejscu ufortyfikowanego grodu plemiennego z końca VIII. Gród został spalony w połowie IX wieku. Przeprowadzone w latach sześćdziesiątych XX wieku badania wykopaliskowe przyniosły odkrycie śladów odcinka drewniano-ziemnego i kamiennego wału, fos, obiektu mieszkalnego[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107821
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 966 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Garbacz 2011 ↓, s. 222.
  5. Grodzisko w Połupinie, stan. 2 w świetle analiz archeologicznych i przyrodniczych Podsumowanie i postulaty badawcze | Daniel Makowiecki, Anna Łuczak, and Arkadiusz Michal... [online], www.academia.edu [dostęp 2017-11-26] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 222. ISBN 978-83-919914-8-0.
  • Gruszka B., Próba określenia chronologii grodu w Połupinie, na podstawie wyników analizy porównawczej źródeł archeologicznych i oznaczeń wieku metodą 14C, [w:] Wczesnośredniowieczny gród w Połupinie, stan. 2. Nowe analizy i interpretacje źródeł archeologicznych i przyrodniczych, red. B. Gruszka, Zielona Góra 2016, s. 239-244.
  • Gruszka B., Układ przestrzenny wczesnośredniowiecznego grodu w Połupinie, stan. 2, [w:] Wczesnośredniowieczny gród w Połupinie, stan. 2. Nowe analizy i inter- pretacje źródeł archeologicznych i przyrodniczych, red. B. Gruszka, Zielona Góra 2016, s. 239-244
  • Dąbrowski E., Sprawozdanie z badań archeologicznych na grodzisku wczesnośredniowiecznym w Połupinie, pow. Krosno Odrzańskie , Materiału Komisji Archeologicznej Lubuskiego Towarzystwa Naukowego, t. 1, 1965, s. 58-78.
  • Dąbrowski E., Wczesnośredniowieczny system obronny Krosna Odrzańskiego w świetle badań terenowych na tle kroniki Thietmara, Krosno Odrzańskie 2009.