Przełęcz Płonna

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz Płonna
Państwo

 Polska

Wysokość

704 m n.p.m.

Pasmo

Beskid Mały, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Zamczyska, Płonne

Położenie na mapie gminy Łękawica
Mapa konturowa gminy Łękawica, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Płonna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Płonna”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Płonna”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Płonna”
Ziemia49°44′47″N 19°18′59″E/49,746389 19,316389

Przełęcz Płonna lub przełęcz Płone – przełęcz w Paśmie Łysiny w Beskidzie Małym, pomiędzy szczytami Zamczyska (Czoło) oraz najbardziej zachodnim z trzech szczytów Płonnego[1][2]. Jest to szerokie i niewyraźne siodło będące najniższym miejscem w całym paśmie. Znajduje się w lesie[3]. Przez przełęcz prowadzi znakowany szlak turystyki pieszej oraz droga leśna z pobliskiej wsi Łysina[2][4].

Prawidłowa nazwa to Przełęcz Płonna i pochodzi od ludowej nazwy szczytu Płonne, jego zaś od tego, że tereny po jego północnej stronie porasta bagnista, czyli płona roślinność[1]. Na topograficznej mapie Geoportal przełęcz ma wysokość 704 m[3], na lotniczej mapie Geoportalu przełęcz jest nieopisana[4]. Znajduje się w granicach wsi Kocierz Rychwałdzki w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Łękawica[4]. Prowadzi przez nią zielony szlak turystyczny[5].

Szlaki turystyczne
szlak turystyczny zielony Kocierz Rychwałdzki – Ścieżków Groń – Zamczyska – Przełęcz Płonna – Płonne – Kucówki – Czarne Działy – Gibasówka – Gibasów Wierch (Wielki Gibasów Groń) – Przełęcz pod Madohorą – Madohora (Mlada Hora) – rozstaje Anuli – Smrekowica – rozdroże pod Smrekowicą – Suwory – Krzeszów[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 390.
  2. ↑ a b Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 168, ISBN 978-83-62460-50-2.
  3. ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-02-22].
  4. ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-22].
  5. ↑ a b Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
Widok z południowo-zachodniej strony na dolinę Kocierzanki i Pasmo Łysiny
Widok z południowo-zachodniej strony na dolinę Kocierzanki i Pasmo Łysiny
Przełęcze Beskidu Małego
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Przełęcz_Płonna&oldid=72986131”