Ramires

Ramires
Pełne imię i nazwisko	Ramires Santos do Nascimento
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1987 ; Barra do Piraí
Wzrost	179 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
2004–2005	Royal SC
2005–2006	Joinville
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Puchar Konfederacji
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ramires, właśc. Ramires Santos do Nascimento (ur. 24 marca 1987 w Barra do Piraí) – brazylijski piłkarz który występował na pozycji pomocnika. W latach 2009-2014 reprezentant Brazylii.

Półfinalista Mistrzostw Świata w 2014 roku oraz Uczestnik Mistrzostw Świata w 2010 roku. Uczestnik Copa America w 2011 roku. Najwięcej występów w swojej karierze klubowej zaliczył dla angielskiego Chelsea.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zawodnik brazylijskiego Royal Sport Club^[1], następnie gracz Joinville. Od 2007 roku piłkarz Cruzeiro EC, w którego barwach zadebiutował 12 maja w zremisowanym 2:2 meczu Fluminense FC. Pierwszego gola strzelił 3 czerwca w spotkaniu z SE Palmeiras, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1. W sezonach 2007, 2008 (w sezonie tym wybrano go do drużyny roku ligi brazylijskiej^[2]) i na początku 2009 był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny.

W maju 2009 roku przeszedł do Benfiki, z którą podpisał pięcioletni kontrakt^[3]. W nowym klubie zadebiutował 23 sierpnia w meczu z Vitórią SC, w którym strzelił zwycięskiego gola. W sezonie 2009/2010 był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny. Wraz z nią został mistrzem Portugalii i wywalczył puchar ligi^[4]. Ponadto regularnie występował w rozgrywkach Ligi Europy – zagrał w 10 meczach^[5].

4 sierpnia 2010 roku Chelsea porozumiała się z Benficą w sprawie transferu Ramiresa. 13 sierpnia Brazylijczyk podpisał z londyńskim klubem czteroletni kontrakt^[6]. W nowym zespole zadebiutował 28 sierpnia w wygranym 2:0 meczu ze Stoke City, natomiast pierwszego gola strzelił 24 stycznia 2011 roku w spotkaniu z Boltonem. 20 marca w pojedynku z Manchesterem City zdobył po indywidualnej akcji bramkę, która została wybrana golem sezonu 2010/2011 w Chelsea^[7].

W sezonie 2011/2012 wraz z Chelsea zdobył puchar Anglii – w finałowym meczu z Liverpoolem (2:1) strzelił gola po indywidualnej akcji^[8]. Ponadto w 2012 roku z londyńskim zespołem wygrał Ligę Mistrzów. W finałowym spotkaniu z Bayerem Monachium nie wystąpił z powodu nadmiaru żółtych kartek^[9], lecz regularnie grał we wcześniejszych fazach tych rozgrywek (zdobył m.in. bramkę w pojedynku 1/2 finału z Barceloną, przyczyniając się do awansu Chelsea do finału^[10]). Rok później razem z drużyną cieszył się ze zdobycia Ligi Europejskiej^[11].

W 2016 roku opuścił Europę i przeniósł się do chińskiego Jiangsu Suning^[12]. Spędził tam 3 lata i początkiem lipca 2019 roku powrócił do ojczyzny do brazylijskiego Palmeiras. 27 listopada 2020 roku rozwiązał kontrakt z klubem.

28 września 2022 zakończył piłkarską karierę^[13].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Pekinie – zagrał w czterech meczach, a wraz z reprezentacją Brazylii zdobył brązowy medal^[14]. Rok później zadebiutował w kadrze seniorskiej w wygranym spotkaniu z Urugwajem. Również w 2009 wziął udział w Pucharze Konfederacji – w turnieju, w którym Brazylijczycy zajęli pierwsze miejsce, był podstawowym zawodnikiem swojej reprezentacji^[15].

7 czerwca 2010 roku strzelił dwa gole w towarzyskim spotkaniu z Tanzanią (5:1)^[16]. Następnie uczestniczył w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki – zagrał w czterech meczach (w trzech jako rezerwowy i w jednym jako podstawowy zawodnik)^[15]. W 2011 wystąpił w turnieju Copa América, który odbył się w Argentynie.

W 2014 roku został powołany na Mistrzostwa Świata w 2014 roku w Brazylii. Z reprezentacją dotarł do półfinału mistrzostw w barwach Canarinhos. Podczas całego turnieju rozegrał wszystkie możliwe spotkania i zaliczył jedną asystę^[17].

10 września 2014 wystąpił w ostatnim meczu w reprezentacji. Spotkanie odbyło się przeciwko reprezentacji Ekwadoru, na stadionie MetLife Stadium w stopniu Towarzyskim. Mecz zakończył się wynikiem 1:0 na korzyść Brazylijczyków^[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Barra do Piraí presta homenagem ao craque Ramires. diariodovale.uol.com.br. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (port.).
↑ Hexacampeão, São Paulo domina também o Prêmio Craque Brasileirão. globoesporte.globo.com. [dostęp 2011-09-03]. (port.).
↑ Ramires agrees Benfica move. espnstar.com. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)]. (ang.).
↑ Ramires. soccernet.espn.go.com. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
↑ Ramires → sezon 2009/2010. 90minut.pl. [dostęp 2011-09-03]. (pol.).
↑ Chelsea complete signing of Brazil midfielder Ramires. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
↑ SEE GOAL OF THE SEASON. chelseafc.com. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
↑ Chelsea 2-1 Liverpool. bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
↑ Barcelona 2-2 Chelsea (agg 2-3). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
↑ Chelsea wygrywa Ligę Europejską „Liga Europy UEFA 2012/13".
↑ Ramires nie gra w Chinach dla pieniędzy? [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-11] (pol.).
↑ Ramires announces retirement [online], www.chelseafc.com [dostęp 2023-12-11] (ang.).
↑ Ramires. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
↑ ^a ^b RAMIRES. fifa.com. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-22)]. (ang.).
↑ Tanzania 1-5 Brazil: Robinho Brace Tames Industrious Taifa Stars. goal.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
↑ Ramires in the World Cups [online], www.thesoccerworldcups.com [dostęp 2023-12-11] .
↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Minimalne zwycięstwo Brazylii nad Ekwadorem (skrót meczu) [online], sportowefakty.wp.pl, 10 września 2014 [dostęp 2023-12-11] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ramires w bazie ForaDeJogo.net (port.)
Ramires, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
Ramires w bazie Soccerbase (ang.)
Ramires w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Barra do Piraí presta homenagem ao craque Ramires. diariodovale.uol.com.br. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (port.).

[3] Hexacampeão, São Paulo domina também o Prêmio Craque Brasileirão. globoesporte.globo.com. [dostęp 2011-09-03]. (port.).

[4] Ramires agrees Benfica move. espnstar.com. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)]. (ang.).

[5] Ramires. soccernet.espn.go.com. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).

[6] Ramires → sezon 2009/2010. 90minut.pl. [dostęp 2011-09-03]. (pol.).

[7] Chelsea complete signing of Brazil midfielder Ramires. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).

[8] SEE GOAL OF THE SEASON. chelseafc.com. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).

[9] Chelsea 2-1 Liverpool. bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).

[10] Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).

[11] Barcelona 2-2 Chelsea (agg 2-3). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).

[12] Chelsea wygrywa Ligę Europejską „Liga Europy UEFA 2012/13".

[13] Ramires nie gra w Chinach dla pieniędzy? [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-11] (pol.).

[14] Ramires announces retirement [online], www.chelseafc.com [dostęp 2023-12-11] (ang.).

[15] Ramires. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).

[fifa-16] RAMIRES. fifa.com. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-22)]. (ang.).

[17] Tanzania 1-5 Brazil: Robinho Brace Tames Industrious Taifa Stars. goal.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).

[18] Ramires in the World Cups [online], www.thesoccerworldcups.com [dostęp 2023-12-11] .

[19] Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Minimalne zwycięstwo Brazylii nad Ekwadorem (skrót meczu) [online], sportowefakty.wp.pl, 10 września 2014 [dostęp 2023-12-11] (pol.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]