Religia w Liechtensteinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Struktura wyznaniowa populacji Liechtensteinu (2015)[1].

Dominującą religią w Księstwie Liechtensteinu jest chrześcijaństwo, którego wyznawanie deklaruję ok. 83,2% obywateli Liechtensteinu.

Zgodnie z art. 37 Konstytucji Liechtensteinu rzymskokatolicyzm jest kościołem państwowym w Księstwie i ma zagwarantowaną pełną ochronę państwa[2]. Jednocześnie dokument ten zapewnia wolność wyznania oraz prawo do praktykowania swojej wiary „w granicach określonych przez dobre obyczaje i porządek publiczny”[2]. Ponadto kościoły i związki wyznaniowe mają gwarantowane prawa majątkowe[2]. Obywatele Liechtensteinurówni wobec prawa niezależnie od deklarowanego wyznania[2].

Według najnowszych danych z 2015 roku zdecydowana większość mieszkańców Liechtensteinu deklaruje przynależność do kościoła rzymskokatolickiego – 73,4% populacji. Drugą grupą wyznaniową są protestanci, stanowiący 8,2% populacji – głównie są to luteranie należący do mniejszości niemieckiej i szwajcarskiej. Ponadto ok. 1,3% mieszkańców deklaruje wyznania prawosławne, a poza chrześcijaństwem w Liechtensteinie istnieje również diaspora muzułmańska – ok. 5,9% populacji.

Katedra św. Floryna w Vaduz.

Kościół rzymskokatolicki w Liechtensteinie[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Archidiecezja Vaduz.

Na terenie Księstwa Liechtensteinu funkcjonuje archidiecezja Vaduz, podlegająca bezpośrednio pod Stolicę Apostolską, a zatem niezależna od struktur szwajcarskich i austriackich. W jej skład wchodzi dziesięć parafii a siedzibą jest Katedra św. Floryna w Vaduz.

Prawosławie w Liechtensteinie[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prawosławie w Liechtensteinie.

Obecność mniejszości prawosławnej w liczbie 472 osób wiążę się z migracją z Europy Południowo-Wschodniej (przede wszystkim z Serbii i Grecji).

Świadkowie Jehowy w Liechtensteinie[edytuj | edytuj kod]

Świadkowie Jehowy w tym kraju prowadzą działalność kaznodziejską od 1920 roku. W 2022 roku liczyli 94 głosicieli, należących do 1 zboru[3].

Islam w Liechtensteinie[edytuj | edytuj kod]

Księstwo Liechtensteinu zamieszkuje 2215 zadeklarowanych muzułmanów, przede wszystkim wyznania sunnickiego[4]. Ich obecność na terenie Liechtensteinu wiążę się przede wszystkim z diasporami turecką, kosowską, macedońską i bośniacką. Szkoły podstawowe na terenie Księstwa mogą organizować lekcje religii islamskiej, z których według danych z 2016 roku korzystało 68 uczniów w sześciu gminach[4].

Nauczanie religii w szkołach[edytuj | edytuj kod]

W szkołach w Liechtensteinie, uczniowie mogą uczyć się katolicyzmu, protestantyzmu, islamu (tylko w szkołach podstawowych) bądź przedmiotu poświęconego religiom świata i kulturze[5]. Na pewnych etapach edukacji, uczeń musi uczyć się katolicyzmu, protestantyzmu lub religioznawstwa i kultury[5]. Program nauczania katolicyzmu, protestantyzmu i islamu ustalany jest przez odpowiednie wspólnoty wyznaniowe[5].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Odsetek ludności deklarujący przynależność do danej religii w zależności od roku
Religia[6] 2000 2010 2015
Kościół rzymskokatolicki 78,4% 75,9% 73,4%
Kościół protestancki 8,3% 8,5% 8,2%
Kościół prawosławny 1,1% 1,1% 1,3%
Inne denominacje chrześcijańskie 0,1% 0,3% 0,3%
Islam 4,8% 5,4% 5,9%
Inne wyznania 0,3% 0,8% 0,8%
Brak wyznania 2,8% 5,4% 7,0%
Brak odpowiedzi na pytanie 4,1% 2,6% 3,3%

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Statistisches Jahrbuch. Amt fuer Statistik [online], www.llv.li [dostęp 2021-03-12].
  2. a b c d Teresa Koperska, Katarzyna Gralak (red.), Konstytucja Księstwa Liechtensteinu, Radosław Grabowski (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Sejmowa, 2013, s. 49, ISBN 978-83-7666-209-1 [dostęp 2021-12-11] (pol.).
  3. Liechtenstein – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2023-01-16].
  4. a b Report on International Religious Freedom [online], web.archive.org, 29 maja 2018 [dostęp 2021-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-29].
  5. a b c John Doe, Population: Demographic Situation, Languages and Religions [online], Eurydice - European Commission, 9 października 2017 [dostęp 2021-05-23] (ang.).
  6. Rocznik statystyczny Liechtensteinu [online], luty 2020, strona 80 [dostęp 2021-05-23].