Rezerwat przyrody Sine Wiry
49°15′40″N 22°25′54″E/49,261111 22,431667 Wetlinka w rezerwacie Sine Wiry | |
| rezerwat krajobrazowy | |
| Typ |
krajobrazów |
|---|---|
| Podtyp |
krajobrazów naturalnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1987 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
444,50 ha |
Położenie na mapie powiatu leskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
| 49°15′40″N 22°25′54″E/49,261111 22,431667
| |
Rezerwat przyrody Sine Wiry – rezerwat przyrody położony na terenie gmin Cisna i Solina (powiat leski) oraz Czarna (powiat bieszczadzki), w województwie podkarpackim[1]. Jest zlokalizowany w granicach Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego[2], na terenie nadleśnictw Cisna i Baligród[3][4]. Został utworzony zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 29 grudnia 1987 r.
- numer według rejestru wojewódzkiego: 31
- powierzchnia: 444,50 ha[1] (akt powołujący podawał 450,49 ha)
- dokument powołujący: M.P. 1988.5.47
- rodzaj rezerwatu: krajobrazowy[1]
- typ rezerwatu – krajobrazów
- podtyp rezerwatu – krajobrazów naturalnych
- typ ekosystemu – leśny i borowy
- podtyp ekosystemu – lasów górskich i podgórskich[1]
- przedmiot ochrony (według aktu powołującego): przełomowy odcinek rzeki Wetliny wraz z otaczającym ją zespołem leśnym, z fragmentami starodrzewu bukowo-jodłowego[1]
Rezerwat obejmuje 7-kilometrowy fragment przełomowej doliny Wetliny i Solinki z układem siedlisk roślinnych o zróżnicowanych gradientach wilgotności i żyzności. Występują tu bardzo bogate zbiorowiska leśne: grąd typowy Tilio-Carpinetum, buczyna karpacka, olszynka karpacka, kwaśna buczyna górska, jaworzyna górska z języcznikiem, żyzna jedlina, olszynka bagienna[3]. W rezerwacie znajdują się liczne stanowiska roślin i ostoi zwierząt, będące efektem specyficznego położenia i urozmaiconej rzeźby terenu. Spośród około 350 występujących w obrębie rezerwatu gatunków roślin naczyniowych[3], na szczególną uwagę zasługują: tojad wschodniokarpacki (Aconitum lasiocarpum), buławnik mieczolistny (Cephalanthera longifolia) oraz buławnik wielkokwiatowy (Cephalanthera damasonium), zamieszczone w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin.
We wrześniu 1980 roku osunęło się zbocze Połomy tarasując rzekę Wetlinę, w wyniku czego powstało jeziorko, zwane Szmaragdowym, mające w 1987 roku 280 metrów długości i 20-45 metrów szerokości. W 1992 roku zmalało do 70 m[5]. Z biegiem lat uległo zamuleniu i obecnie praktycznie nie istnieje – pozostała po nim szeroka kamienista plaża[6].
Na terenie rezerwatu utworzono dwie ścieżki przyrodnicze[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Sine Wiry. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-23].
- ↑ Rezerwat przyrody „Sine Wiry”. [w:] Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie. [dostęp 2018-08-16].
- ↑ a b c Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Cisna – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-05-23].
- ↑ Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Baligród – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-05-23].
- ↑ a b Lucyna Beata Pściuk: Rezerwat „Sine Wiry”. [w:] Grupa Bieszczady [on-line]. [dostęp 2018-08-16].
- ↑ Sine Wiry. [w:] Zielone Podkarpacie [on-line]. [dostęp 2018-08-16].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
