Roewe 750

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roewe 750
Ilustracja
Roewe 750 przed liftingiem
Inne nazwy

MG 750

Producent

Roewe

Projektant

Richard Woolley

Zaprezentowany

Październik 2006

Okres produkcji

2006 – 2016

Miejsce produkcji

Yangzhou

Poprzednik

Rover 75

Następca

Roewe 950

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

5-biegowa automatyczna[1]

Napęd

przedni

Długość

4865 mm[1]

Szerokość

1765 mm[1]

Wysokość

1422 mm[1]

Rozstaw osi

2849 mm[1]

Masa własna

1487–1600 kg

Zbiornik paliwa

65 l[1]

Liczba miejsc

5[1]

Bagażnik

432 l[1]

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

MG 7
MG 7L

Pokrewne

MG ZT
MG ZT-T
BMW serii 3

Konkurencja

Audi A6
Brilliance BS6
JAC Binyue J7
Hyundai Grandeur
Toyota Camry

Roewe 750samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod chińską marką Roewe w latach 2006 – 2016.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Roewe 750 - tył
Roewe 750 po liftingu
Roewe 750 - tył po liftingu
chilijski MG 750

Limuzyna 750 powstała jako pierwszy model utworzonej w 2006 roku marki Roewe, która stanowiła kontynuację wobec upadłego brytyjskiego Rovera po kupnie przez chiński koncern SAIC[2]. Premiera Roewe 750 odbyła się podczas wystawy samochodowej w Szanghaju w październiku 2006 roku[3].

Za bazę dla Roewe 750 posłużył produkowany w latach 1998–2005 brytyjski Rover 75 w wersji sedan, przechodząc szereg modyfikacji wdrożonych przez chińskich konstruktorów[4]. Pojazd opracowywany został pod nazwą rozwojową SAC528, zyskując inny kształt tylnych lamp i błotników, a także cechując się o 10 mm dłuższym rozstawem osi niż brytyjski odpowiednik[5].

Jako podstawowe źródło napędu służył benzynowy silnik V6 o pojemności 2,5 l oparty na serii silników KV6 Rovera, zblokowany został on z całkowicie nową 5-biegową automatyczną skrzynią biegów. Osiągał on moc maksymalną 184 KM (135 kW) przy 6500 obr./min, maksymalny moment obrotowy wynosi 240 Nm przy 4000 obr./min[1]. Na początku 2008 roku[6] do oferty dołączyła wersja R4 z turbodoładowaniem o mocy 160 KM (118 kW) przy 5500 obr./min[1], konstrukcyjnie opierała się na jednostkach z rodziny K-series Rovera. Maksymalny moment obrotowy wynosi 215 Nm przy 2500 obr./min[1]. W konstrukcji przedniego zawieszenia wykorzystano kolumny McPhersona, z tyłu zaś zastosowano zawieszenie wielowahaczowe[1].

Czasy przyspieszenia od 0 do 100 km/h wynoszą: dla wersji 1.8 Turbo 9,5 s (skrzynia ręczna) lub 11,5 s (skrzynia automatyczna), w przypadku jednostki V6 jest to 10,2 s[1]. Prędkość maksymalna wynosi 205 km/h dla silnika R4 oraz 220 km/h dla V6[7].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2011 roku podczas Shanghai Auto Show przedstawione zostało Roewe 750 po obszernej restylizacji, która wprowadziła kolejne modyfikacje wizualne w pierwotnym projekcie brytyjskiego Rovera 75 z ostatnich lat produkcji[8]. Samochód zyskał nową stylizację przedniej części nadwozia, z szerszymi reflektorami z jaśniejszymi wkładami, a także nowym kształtem atrapy chłodnicy i zmodyfikowanymi zderzkaami. Tylne lampy zyskały nowe wkłady wykonane w technologii LED, z kolei w kabinie pasażerskiej chińscy konstruktorzy zastosowali nowy projekt deski rozdzielczej w bardziej kanciastym wzornictwie.

750 Hybrid[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2011 roku Roewe przedstawiło spalinowo-elektryczny wariant napędowy 750, z turbodoładowanym, czterocylindrowym silnikiem benzynowym o pojemności 1.8l połączonym z silnikiem elektrycznym. Według deklaracji producenta, układ napędowy umożliwiał oszczędności na paliwie sięgające 20%, ze średnim zużyciem w cyklu mieszanym sięgającym 7,5 litra na 100 kilometrów[9].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Głównym rynkiem zbytu dla Roewe 750 był wewnętrzny rynek chiński, gdzie pojazd był produkowany w zakładach SAIC. W 2008 roku rozpoczął się eksport do pierwszego rynku zagranicznego, Chile, gdzie samochód oferowano pod siostrzaną marką MG jako MG 750[10]. Ponadto, w 2010 roku pod tą samą nazwą pojazd oferowany był także na rynkach Bliskiego Wschodu jak Oman, Arabia Saudyjska czy Zjednoczone Emiraty Arabskie[11]. Produkcja Roewe 750 trwała łącznie 10 lat, kończąc się ostatecznie w październiku 2016 roku[12] na rzecz nowocześniejszych konstrukcji chińskiego producenta opracowanych już samodzielnie, bez brytyjskiego zaplecza technologicznego.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 1.8l Turbo
  • R4 2.5l

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m SAIC Roewe 750. chinaautoweb.com. [dostęp 2014-01-17]. (ang.).
  2. Chiński klon Rovera. [dostęp 2021-04-05]. (pol.).
  3. Home-made Roewe 750 displayed in Shanghai. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
  4. La Rover 75 devient… Roewe 750. [dostęp 2021-04-05]. (fr.).
  5. Keith Adams: Roewe 750. AROnline, 2008-09-20. [dostęp 2009-03-11]. (ang.).
  6. Roewe 750. freewebs.com. [dostęp 2014-01-17]. (ang.).
  7. 荣威主页 > 荣威750 > 价格和配置表 > 1.8T. roewe.com.cn. [dostęp 2014-01-17]. (chiń.).
  8. Shanghai Auto Show: Roewe 750 facelifted. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
  9. Hybrid version of SAIC Roewe 750 makes market debut. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
  10. MG 750 en Chile. [dostęp 2021-04-05]. (hiszp.).
  11. From London to Peking: MG 750 tested. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
  12. The Rover 75 Is Finally Dead. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).