Roman Riepiłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Riepiłow
Ilustracja
Roman Riepiłow w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1996
Dmitrow

Wzrost

185 cm[1]

Reprezentacja

 Rosja
OAR (ZIO 2018)
RLF (MŚ 2021)
ROC (ZIO 2022)

Debiut w PŚ

1 lutego 2015, Lillehammer (12. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 lutego 2015, Lillehammer (12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

19 grudnia 2015, Calgary (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

16 grudnia 2016, Park City

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Soczi 2020 Jedynki-sprint
złoto Soczi 2020 Jedynki
srebro Igls 2017 Jedynki
srebro Igls 2017 Sprint
brąz Igls 2017 Sztafeta
Mistrzostwa Europy
srebro Altenberg 2016 Jedynki
srebro Oberhof 2019 Jedynki
brąz Altenberg 2016 Sztafeta
brąz Sigulda 2018 Jedynki
brąz Lillehammer 2020 Jedynki
brąz Sankt Moritz 2022 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lillehammer 2015 Jedynki
złoto Winterberg 2016 Jedynki
srebro Lillehammer 2015 Sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2016/2017
Kryształowa Kula
2019/2020
srebro 2. miejsce
2018/2019
brąz 3. miejsce
2017/2018
Reprezentacja Rosyjska Federacja Sportów Saneczkowych
Mistrzostwa świata
złoto Königssee 2021 Jedynki
Odznaczenia
Medal „Za wzmacnianie wspólnoty bojowej”

Roman Aleksandrowicz Riepiłow (ros. Роман Александрович Репилов; ur. 5 marca 1996 w Dmitrowie[1]) – rosyjski saneczkarz, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów i mistrzostw świata, czterokrotny medalista mistrzostw Europy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Saneczkarstwo uprawia od 2011 roku[1]. Pod koniec 2012 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów[2]. W następnym roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których zajął 17. miejsce w konkurencji jedynek oraz w mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, z których wrócił z 12. miejscem w jedynkach[2]. Na rozgrywanych w 2014 roku mistrzostwach świata juniorów w Igls był dziesiąty w jedynkach[2]. W 2015 roku pojawił się na mistrzostwach Rosji, na których zdobył złoty medal w konkurencji sztafetowej i zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których wywalczył złoty medal w jedynkach i srebrny w sztafecie, a także na mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, które przyniosły mu złoty medal za konkurencję sprintu sztafetowego[1][2][3].

1 lutego 2015 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Lillehammer zawodach sezonu 2014/2015 zajął 12. miejsce w konkurencji jedynek[2]. Z kolei 19 grudnia tego roku zaliczył pierwsze podium w tym cyklu, zajmując 2. miejsce w konkurencji sprintu na rozgrywanych w Calgary zawodach sezonu 2015/2016, na których uplasował się za Niemcem Felixem Lochem i przed Austriakiem Wolfgangiem Kindlem[4]. W 2016 roku wziął udział w mistrzostwach Rosji, na których zdobył brązowy medal w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 13. miejsce zarówno w konkurencji jedynek, jak i sprintu, w mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu, na których zdobył złoty medal w jedynkach i zajął 4. miejsce w sztafecie, a także w mistrzostwach Europy w Altenbergu, które przyniosły mu jedynkowy srebrny medal i sztafetowy brązowy medal[1][2][5]. 16 grudnia tego roku odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w konkurencji jedynek na rozgrywanych w Park City zawodach sezonu 2016/2017 Wolfganga Kindla i reprezentanta Włoch Dominika Fischnallera[6].

W 2017 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Königssee, na których zajął 5. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata w Igls, na których zdobył srebrny medal w konkurencji jedynek i sprintu oraz brązowy medal w konkurencji sztafetowej, a także na mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, które przyniosły mu jedynkowy złoty medal[2]. W tym samym roku zdobył także Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej konkurencji jedynek sezonu 2016/2017 Pucharu Świata[1]. W 2018 roku wystartował w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których wywalczył brązowy medal w jedynkach oraz w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których startując jako reprezentant olimpijskich sportowców z Rosji zajął 8. miejsce w konkurencji jedynek i 7. w konkurencji sztafetowej[1][7]. W tym samym roku zajął również 3. miejsce w klasyfikacji generalnej konkurencji jedynek sezonu 2017/2018 Pucharu Świata[2]. W 2019 roku, na mistrzostwach świata w Winterbergu był szósty w jedynkach[8].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2018 Pjongczang 8. 7.
2022 Pekin 9. 4.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Jedynki-sprint Sztafeta
2016 Königssee 13. 13.
2017 Igls 2. 2. 3.
2019 Winterberg 6. 25.
2020 Soczi 1. 1. dsq
2021 Königssee 1. 7. 6.

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2016 Altenberg 2. 3.
2017 Königssee 5.
2018 Sigulda 3.
2019 Oberhof 2.
2020 Lillehammer 3.
2021 Sigulda 7. -
2022 Sankt Moritz 9. 3.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2014 Igls 10.
2015 Lillehammer 1. 2.
2016 Winterberg 1. 4.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2014/2015 45.
2015/2016 9.
2016/2017 1.
2017/2018 3.
2018/2019 2.
2019/2020 1.
2020/2021 8.
2021/2022 6.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 19.12.2015 Kanada Calgary jedynki-sprint 2
2. 13.02.2016 Niemcy Altenberg jedynki 2
3. 27.11.2016 Niemcy Winterberg jedynki 2
4. 16.12.2016 Stany Zjednoczone Park City jedynki 1
5. 17.12.2016 Stany Zjednoczone Park City jedynki-sprint 2
6. 15.01.2017 Łotwa Sigulda jedynki 2
7. 15.01.2017 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 1
8. 04.02.2017 Niemcy Oberhof jedynki 2
9. 25.02.2017 Niemcy Altenberg jedynki 1
10. 02.12.2017 Niemcy Altenberg jedynki 2
11. 08.12.2017 Kanada Calgary jedynki 3
12. 15.12.2017 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki 1
13. 21.01.2018 Norwegia Lillehammer jedynki 2
14. 28.01.2018 Łotwa Sigulda jedynki 3
15. 28.01.2018 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 1
16. 07.12.2018 Kanada Calgary jedynki 2
17. 15.12.2018 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki 1
18. 16.12.2018 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki-sprint 1
19. 09.02.2019 Niemcy Oberhof jedynki 2
20. 24.02.2019 Rosja Soczi jedynki 2
21. 24.02.2019 Rosja Soczi jedynki-sprint 2
22. 24.11.2019 Austria Igls jedynki 2
23. 01.12.2019 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki-sprint 1
24. 13.12.2019 Kanada Whistler jedynki 1
25. 14.12.2019 Kanada Whistler jedynki-sprint 2
26. 19.01.2020 Norwegia Lillehammer jedynki 3
27. 26.01.2020 Łotwa Sigulda jedynki 2
28. 01.03.2020 Niemcy Königssee jedynki 3
29. 02.01.2021 Niemcy Königssee jedynki 2
30. 28.11.2021 Rosja Soczi jedynki 3
31. 05.12.2021 Rosja Soczi jedynki-sprint 2

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 05.02.2017 Niemcy Oberhof sztafeta 2
2. 26.02.2017 Niemcy Altenberg sztafeta 3
3. 03.01.2021 Niemcy Königssee sztafeta 3
4. 23.01.2022 Szwajcaria Sankt Moritz sztafeta 3

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Medal „Za wzmacnianie wspólnoty bojowej” - Rosja, 21 marca 2018[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Репилов Роман Александрович. [w:] Основной состав [on-line]. rusluge.ru. [dostęp 2019-02-01]. (ros.).
  2. a b c d e f g h Luge - Roman Repilov. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  3. JWM RELAY. fil-luge.org, 2015-01-17. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  4. BMW Sprint World Cup 2015/2016: Calgary (CAN) 19.12.2015. fil-luge.org, 2015-12-19. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  5. 7th FIL European Championships presented by BMW: Altenberg (GER) 14.02.2016. fil-luge.org, 2016-02-14. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  6. Liam Morgan: Russian Repilov clinches maiden FIL World Cup victory as Austrian duo end dominance of German pair. insidethegames.biz, 2016-12-16. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  7. 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-01]. (ang.).
  8. Rodel-WM: Egger erobert Silber im Einsitzer. sport.orf.at, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-02]. (niem.).
  9. В ЦСКА состоялось торжественное чествование призеров и участников зимних Олимпийских игр в Южной Корее. function.mil.ru, 2018-03-21. [dostęp 2019-02-01]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]