Przejdź do zawartości

Rounds Rocket

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rounds Rocket
Kategoria

Indianapolis 500

Konstruktor

Rounds

Projektant

Nathan Rounds
Lujie Lesovsky
Emil Deidt

Dane techniczne
Zawieszenie
przednie

stała oś z drążkiem skrętnym

Zawieszenie
tylne

stała oś z drążkiem skrętnym

Silnik

Offenhauser 4.5 R4

Skrzynia biegów

ręczna, 2 biegi

Opony

Firestone

Historia
Debiut

Indianapolis 500 1950

Kierowcy

Bill Vukovich

Używany

1950

Wyścigi

0

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Rounds Rocket, także Rounds Rocket Special[1] – samochód wyścigowy, skonstruowany przez Lesovsky'ego i Deidta na zlecenie Nathana Roundsa i uczestniczący w zawodach Indianapolis 500 w 1949 i 1950 roku. Kierowcy modelu nie zakwalifikowali się do żadnego z tych wyścigów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1949 roku tajemnicza postać z Los Angeles, opisywany jako „sportowiec” lub „mechanik”[2] Nathan Rounds, przybliżył Lujie Lesovsky'emu i Emilowi Deidtowi zarys projektu pierwszego w historii Indianapolis 500 samochodu z silnikiem umieszczonym przed osią tylną i napędem na tylne koła. Rounds był prawdopodobnie zainspirowany przedwojennymi modelami C i D firmy Auto Union i samochodem Miller Gulf[2][3], a także samochodem Tucker Torpedo Special. Zapłacił on trzy tysiące dolarów Lesovsky'emu, który obiecał, że w wolnej chwili popracuje nad projektem. Jako że Deidt i Lesovsky ukończyli projekt stosunkowo późno, model przed Indianapolis 500 1949 był testowany tylko na torze Bonneville Salt Flats, gdzie osiągnął ówcześnie bardzo wysoką prędkość 140 mil na godzinę. Samochód został wystawiony na Indianapolis 500, ale jego kierowca, Bill Taylor, nie zdołał się zakwalifikować do wyścigu, osiągając prędkość 124 mil na godzinę[4].

W 1950 roku samochód ponownie został wystawiony do Indianapolis 500, a jego kierowcą był Bill Vukovich. Vukovich nie osiągał jednak konkurencyjnych czasów i wycofał się po tym, gdy w samochodzie złamała się półoś[4].

Specyfikacja techniczna

[edytuj | edytuj kod]

Samochód był wyposażony w umieszczony centralne (przed tylną osią) czterocylindrowy rzędowy silnik Meyer & Drake Offenhauser z dwoma wałkami rozrządu w głowicy. Silnik stosował mechaniczny wtrysk paliwa Hillborn. Jego pojemność skokowa wynosiła 4424 cm³, a moc maksymalna – około 350 KM przy 5500 obr./min. Model używał dwubiegowej manualnej skrzyni biegów. Na zawieszenie składały się stałe osie z drążkami skrętnymi. Wszystkie cztery koła używały hamulców bębnowych[4].

Dalsze losy modelu

[edytuj | edytuj kod]

Po Indianapolis 500 1950 Rounds Rocket nie był już wykorzystany w żadnym wyścigu AAA czy Indianapolis 500[5] i wrócił do Kalifornii, gdzie wcześniej był przechowywany w garażu matki Nathana Roundsa w Beverly Hills. Model w garażu tym spędził 19 lat; w tym czasie pojawiły się niemające pokrycia w rzeczywistości plotki, jakoby budowę samochodu finansował Howard Hughes. W 1969 roku został zakupiony przez Billa Harraha, który odrestaurował samochód. Model w 1987 został zakupiony przez Johna Lee, który zlecił firmie Smith Coachworks wykonanie remontu generalnego i przywrócenie modelu do stanu z 1949 roku. Rounds Rocket pojawił się na wystawie na Pebble Beach w 1993 roku[4].

Wyniki w Formule 1

[edytuj | edytuj kod]

W latach 19501960 wyścig Indianapolis 500 był eliminacją Mistrzostw Świata Formuły 1.

Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki kierowców
Wielka Brytania
GBR
Monako
MCO
Stany Zjednoczone
500
Szwajcaria
SUI
Belgia
BEL
Francja
FRA
Włochy
ITA
Punkty Pozycja
1950 REC / NJ Rounds Offenhauser Stany Zjednoczone Bill Vukovich - - NZ - - - - 0 NS

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rounds Rocket Special. statsf1.com. [dostęp 2012-09-05]. (fr.).
  2. a b 1949 Round Rocket race car. rmauctions.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  3. Daniel Vaughan: 1938 Miller Gulf Special. conceptcarz.com, marzec 2011. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  4. a b c d 1949 ROUNDS ROCKET INDIANAPOLIS RACE CAR. christies.com. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  5. Rounds Rocket. statsf1.com. [dostęp 2012-09-05]. (fr.).