Rozalia z Palermo
| dziewica | |
 Św. Rozalia, Antoon van Dyck | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1130 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1165 lub 1170 |
| Czczona przez | |
| Kanonizacja |
1630(zatwierdzenie kultu) |
| Wspomnienie |
4 września |
| Atrybuty |
czaszka, wieniec z róż, grota, w której mieszkała |
| Patronka | |
| Szczególne miejsca kultu |
Palermo |
.jpg)
Rozalia z Palermo, wł. Rosalia di Palermo, również Rozalia Sycylijska (ur. ok. 1130 na Sycylii, zm. 1165 lub 1170 na górze Monte Pellegrino) – pustelnica[1], dziewica i święta Kościoła katolickiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rozalia była córką księcia Sinibalda, służącego królowi Normanów Rogerowi II. Kiedy próbowano wydać ją za mąż, uciekła do groty na pobliskiej górze i zaczęła wieść tam życie pustelnicy. Na ścianie groty wyryła napis: „Ja, Rozalia, córka Sinibalda, postanowiłam żyć w tej grocie dla miłości mego Pana, Jezusa Chrystusa”. Po pewnym czasie przeniosła się w okolice Monte Pellegrino koło Palermo.
Kult[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Od 1642 roku jest patronką Palermo. Zastąpiła m.in. św. Oliwę. Jest również orędowniczką chroniącą od zarazy.
Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 4 września.
Atrybutami świętej są: czaszka, wieniec z róż i grota, w której mieszkała.
Legenda[edytuj | edytuj kod]
W 1624 roku, podczas zarazy nękającej Palermo i okolicę, zdarzył się cud. Święta Rozalia ukazała się pewnej kobiecie i powiedziała, gdzie należy szukać jej relikwii. Kazała przenieść je do Palermo i przejść z nimi w uroczystej procesji przez miasto. W opisanej grocie znaleziono kości kobiety. Po wykonaniu polecenia Rozalii zaraza zakończyła się. Od tego momentu rozpoczął się kult Rozalii. Do Martyrologium Rzymskiego wpisał ją papież Urban VIII w 1630 roku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- Oliwia (imię) i święte: Oliwa z Anagni oraz Oliwia z Brescii
- Herb Susza
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wincenty Zaleski SDB: Święci na każdy dzień. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie, 2008, s. 764-766. ISBN 978-83-7201-353-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Święta Rozalia, dziewica. Internetowa Liturgia Godzin, brewiarz.pl. [dostęp 2013-09-28].