Rudnia (sielsowiet Michałki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudnia
Рудня
Państwo

 Białoruś

Obwód

 homelski

Rejon

mozyrski

Sielsowiet

Michałki

Populacja (2009)
• liczba ludności


900[1]

Nr kierunkowy

+375 2351

Tablice rejestracyjne

3

Położenie na mapie obwodu homelskiego
Mapa konturowa obwodu homelskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rudnia”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rudnia”
Ziemia51°53′30″N 29°12′20″E/51,891667 29,205556

Rudnia (biał. Рудня; ros. Рудня) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie homelskim, w rejonie mozyrskim, siedziba administracyjna sielsowietu Michałki.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość znajduje się 27 km na południe od Mozyrza, 160 km od Homla. Leży nad rzeką Mytwą (dopływ Prypeci), znajduje się tutaj stacja kolejowa Mytwa (na linii Kalinkowicze-Owrucz).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według źródeł pisanych miejscowość jest znana od początku XIX wieku jako wieś w ujeździe mozyrskim w guberni mińskiej. Według spisu ludności z 1897 r. we wsi Nowa Rudnia istniała szkoła pisania, a w folwarku o tej samej nazwie młyn wodny i sukienniczy. W 1908 r. otwarto szkołę parafialną, która mieściła się w wynajmowanym chłopskim domu.

W 1931 r. zorganizowano kołchoz. Podczas Wielkiej wojny ojczyźnianej na froncie zginęły 34 osoby. 4 czerwca 1985 roku wieś ustanowiono siedzibą sielsowietu[2]. W związku z budową kompleksu przemysłowego "Mozyrz" w 1992 r. do wsi przesiedlono mieszkańców wsi Michałki. W 2009 roku miejscowość otrzymała status agromiasteczka[3]. Jest siedzibą sowchozu "Mozyrski", działają w niej tartak, młyn, szkoła średnia i szkoła muzyczna, Dom Kultury, biblioteka, przedszkole, przychodnia, poczta oraz sklep.

W 1999 roku otwarto Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej „Światło Życia”, który liczy około 100 członków.

Miejsce martyrologii[edytuj | edytuj kod]

Przy drodze z Mozyrza, niedaleko wsi, od połowy lat 90. XX w. znajduje się pięciometrowy kamienny krzyż. Stoi w miejscu zbiorowej mogiły ofiar NKWD rozstrzelanych i pochowanych w tym miejscu w latach 30. XX wieku. Na tablicy znajduje się napis "W tym lesie w latach 1937-1939 przeprowadzano masowe rozstrzelania i pochówki niewinnych mieszkańców Polesia / Ofiary nieuzasadnionych represji politycznych." O ofiarach leżących w masowych grobach wiadomo niewiele[4].

Podczas wielkiego terroru w latach 1937-1938 mozyrski departament NKWD wykorzystywał ten odległy obszar do mordowania więźniów politycznych. Na początku lat 90. XX w. masowe groby zbadano i obecnie są uważane za jedyne oficjalnie uznane groby ofiar wielkiego terroru w rejonie mozyrskim. Liczba ofiar nie jest znana. Według oficjalnych danych spoczywa tu około 500 osób[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu homelskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Рашэнне выканкома Гомельскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 4 чэрвеня 1985 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1985, № 23 (1829).
  3. Решение Мозырского районного Совета депутатов от 29 сентября 2009 г. № 188 О преобразовании деревень в агрогородки
  4. a b Анна Камінскі, Месцы паМяці ахвяраў камунізму ў Беларусі [online], 2011 (biał.).