Rudolf Ksander

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Jan Ksander
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 września 1891
Skała nad Zbruczem

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Gródek Jagielloński

Stanowiska

komendant rejonu uzupełnień

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Rudolf Jan Ksander (ur. 16 września 1891 w Skale nad Zbruczem, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Skale nad Zbruczem, w powiecie Borszczów, jako syn Jana[1]. Od 1902 uczył się w c. k. Gimnazjum Lwowskim im. Franciszka Józefa. W roku szkolnym 1906/07 powtarzał IV klasę. W 1911 nie został dopuszczony do egzaminu maturalnego[2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 30. Na stopień chorążego został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1916, a na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3][4].

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej c. i k. Armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika[5]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 35 Pułku Piechoty. Latem 1919, w walkach na Polesiu dowodził 4. kompanią w I batalionie kapitana Leona Grota[6]. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej c. i k. Armii[7].

Po zakończeniu wojny kontynuował służbę wojskową w 35 pp w Łukowie[8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 695. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W 1924 pełnił obowiązki dowódcy III batalionu[10]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 217. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy III baonu[12][13]. We wrześniu 1925, po przeniesieniu pułku do Brześcia nad Bugiem, objął dowództwo I baonu, detaszowanego w Łukowie[14]. W listopadzie 1928 ogłoszono jego przeniesienie do Batalionu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 9A w Łukowie na stanowisko dowódcy[15]. W 1929, po likwidacji baonu w Łukowie, został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. W grudniu 1931, po śmierci ppłk. Leopolda Ślizowskiego, objął obowiązki zastępcy komendanta szkoły[16]. W czerwcu 1935, po likwidacji szkoły, został zastępcą dowódcy Batalionu Szkolnego Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie[17]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 5. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18]. W marcu 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Gródek Jagielloński na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień[19].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-11-13].
  2. ↑ Sprawozdania Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za lata 1903-1911.
  3. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 315, 425.
  4. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 328, 546.
  5. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 59.
  6. ↑ Brzychaczek 1929 ↓, s. 8.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 776.
  8. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 120, 719.
  9. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 49.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 227, 410.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 211, 352.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 271.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 51, 177.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 340.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28, 805.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 55.
  18. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 376.
  19. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 15, 847.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921 roku, s. 1189.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 64.
  22. ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
  23. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 546.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rudolf_Ksander&oldid=71737188”