Rutiodon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rutiodon
Emmons, 1856
Ilustracja
Rutiodon carolinensis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

Rząd

fitozaury

Rodzina

fitozaury

Rodzaj

Rutiodon

Rutiodon – wymarły rodzaj archozaura z rodziny fitozaurów (Phytosauridae).

Średniej wielkości przedstawiciel fitozaurów – osiągał długość 3 m, z czego na czaszkę przypadało około 75 cm[1]. Cechował się krótkimi kończynami, długim ogonem i podobnie jak u dzisiejszych krokodyli wydłużonym pyskiem[2]. Nozdrza były daleko cofnięte i położone na wzgórku kostnym przed oczami[3]. Grzbiet, boki i ogon były pokryte dużymi łuskami, zapewniającymi ochronę[4]. Ostre zęby pozwalały mu na chwytanie śliskich ryb i innych niewielkich stworzeń[4].

Rutiodon żył pod koniec karniku na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Część autorów uznaje Rutiodon za starszy synonim rodzaju Leptosuchus[5] lub rodzaju Angistorhinus[6]; Ballew (1989) zaliczyła też do rodzaju Rutiodon gatunek Leptosuchus gregorii[5], który kilka lat później ustanowiony został gatunkiem typowym odrębnego rodzaju Smilosuchus[7]. Jeśli przyjąć tę klasyfikację, to rodzaj Rutiodon obejmowałby gatunki fitozaurów, których skamieniałości znajdowano na wschodzie Stanów Zjednoczonych (Karolina Północna), jak i gatunki odkryte na zachodzie USA (stany Arizona, Nowy Meksyk i Teksas). Badania Stocker (2010) sugerują jednak, że Angistorhinus, Leptosuchus i Smilosuchus są odrębnymi rodzajami, a tym samym do rodzaju Rutiodon należały jedynie fitozaury ze wschodu Stanów Zjednoczonych[8]. Fitozaury przypisywane do tego rodzaju znajdowano również w warstwach noryckich i retyckich w Europie (Niemcy i Szwajcaria), nie ma jednak pewności, że europejskie znaleziska w rzeczywistości należą do rodzaju Rutiodon[1]. Prawdopodobnie rutiodony budowały gniazda i opiekowały się jajami[2].

Gatunki[edytuj | edytuj kod]

  • Rutiodon carolinensis
  • Rutiodon manhattanensis
  • Rutiodon validus

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Archosauromorpha: Phytosauridae: Euphytosauridae. Palaeos. [dostęp 2008-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2009)]. (ang.).
  2. a b Dinosaur and Paleontology Dictionary. Paleontology and Geology Glossary: R. [dostęp 2008-10-11]. (ang.).
  3. Zdeněk V. Špinar, Philip J. Currie: Wielkie dinozaury. Dzieje ewolucji gigantów. Warszawa: Warszawski Dom Wydawniczy, 1994, s. 21. ISBN 83-85558-18-7.
  4. a b Russell J. Jacobson: Rutiodon. Dino Russ's Lair. [dostęp 2008-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2008)]. (ang.).
  5. a b Karen Lynn Ballew: A phylogenetic analysis of Phytosauria from the Late Triassic of the western United States. W: Spencer G. Lucas, Adrian P. Hunt (red.): Dawn of the age of dinosaurs in the American Southwest. 1989, s. 309–339. (ang.).
  6. Axel Hungerbühler i Hans-Dieter Sues. Status and phylogenetic relationships of the Late Triassic phytosaur Rutiodon carolinensis. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 21 (Suppl.), s. 64A, 2001. (ang.). 
  7. Robert A. Long, Phillip A. Murry. Late Triassic (Carnian and Norian) tetrapods from the southwestern United States. „New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin”. 4, s. 1-254, 1995. (ang.). 
  8. Michelle R. Stocker. A new taxon of phytosaur (Archosauria: Pseudosuchia) from the Late Triassic (Norian) Sonsela Member (Chinle Formation) in Arizona, and a critical re-evaluation of Leptosuchus Case 1922. „Palaeontology”. 53 (5), s. 997-1022, 2010. DOI: 10.1111/j.1475-4983.2010.00983.x. (ang.).