Słubice (województwo mazowieckie)
52°22′09″N 19°56′19″E/52,369167 19,938611
 |
Ten artykuł od 2011-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| wieś | |
 Pałac w Słubicach należący do rodziny Mikorskich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
24 |
| Kod pocztowy |
09-533[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPL[5] |
| SIMC |
0575568 |
Położenie na mapie gminy Słubice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu płockiego  | |
| 52°22′09″N 19°56′19″E/52,369167 19,938611[1]
| |
| Strona internetowa | |
Słubice – wieś położona w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie płockim w gminie Słubice[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 575. Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Tama, wpadająca do Wisły. Słubice są położone w odległości ok. 90 km od Warszawy i ok. 30 km od Płocka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowana w XIV w. Podczas powstania styczniowego w okolicy liczne potyczki. W 1905 strajki robotników folwarcznych. We wrześniu 1939 wieś była celem nalotów samolotów hitlerowskich, w wyniku ostrzału i bombardowań zginęło wielu mieszkańców, na cmentarzu parafialnym mogiły ludności cywilnej, żołnierzy i oficerów polskich[7].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- zespół parkowo-pałacowy złożony z klasycystycznego pałacu i parku romantycznego
- kościół św. Marcina, klasycystyczny, wybudowany w 1791 r. według projektu Hilarego Szpilowskiego
- plebania z 1880 r.
- stare chaty z poł. XIX w.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | 2004 | 2009 | 2011 | 2021 |
| Ludność | 1000 | 1189 | 1210 | 1086 |
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W Słubicach, w specjalnej strefie G.S. są hale magazynowe, w których przechowuje się węgiel, pasze i nawozy. Na tym samym terenie istnieje Piekarnia GS Samopomoc Chłopska. Handel od 1790 roku rozwijał się w centralnej części wsi. W miejscowości dużą rolę pełni rolnictwo. Jednak coraz więcej pól rolniczych na terenie Słubic przeistacza się na działki budowlane i usługowe.
Poza centralną częścią Słubic znajduje się nowo otwarty sklep sieciowy „Dino”, który został otwarty w 2016 r. Również w tej samej części wsi znajduje się kwiaciarnia, która jest dostępna 24 godziny na dobę. W połowie 2015 roku została zbudowana hala oraz powstał nowy plac z materiałami budowlanymi „BUDMIX” i magazyny sklepu „Świat Parkietów” (sklep w Płocku).
Transport[edytuj | edytuj kod]
Drogi[edytuj | edytuj kod]
- droga wojewódzka nr 575 kierunek Płock – Słubice – Kazuń Nowy.
Z centrum Słubic prowadzą dwie drogi powiatowe: nr 365 Słubice – Piotrkówek i nr 373 Słubice – Sanniki.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
- Przedszkole w Słubicach
- Szkoła Podstawowa im. Ojca Świętego Jana Pawła II w Słubicach
Placówki kulturalne[edytuj | edytuj kod]
- Gminna Biblioteka Publiczna
- Sala Kulturalno-Oświatowa
Media[edytuj | edytuj kod]
Obecnie w Słubicach działa gazeta: „Wieści znad Wisły” wydawana przez Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne „Ziarno” oraz „Słubicki Biuletyn Informacyjny”.
Sport[edytuj | edytuj kod]
- LUKS „Mazowia” – klub piłkarski
- LKS „Nadwiślanin” – klub tenisa stołowego
Szlaki rowerowe[edytuj | edytuj kod]
- EuroVelo: – szlak rowerowy zielony
Związani ze Słubicami[edytuj | edytuj kod]
- August Potocki – właściciel Słubic w latach 1853–1866[8]. Przeniósł z Jamna do Słubic parafię rzymskokatolicką.
- Józef Andrzej Mikorski – kasztelan rawski, starosta gostyński i dziedzic Słubic.
- Ewa Smuk Stratenwerth – polska ekolog i społeczniczka; prowadzi Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne „Ziarno”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124882
- ↑ Wieś Słubice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-12], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1162 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński „Mazowsze, mały przewodnik” Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 239.
- ↑ Szymański M., Gmina Słubice. Zarys monograficzny, Atu Press, Płock 2010.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Słubice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 836.
_COA.svg)