Samu’el Rahbar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samu’el Rahbar
Państwo działania

 Iran

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1926
Hamadan

Data śmierci

10 listopada 2012

Ph.D., profesor zwyczajny
Specjalność: immunologia
Alma Mater

Daneszgah-e Tehran

Samu’el Rahbar (pers. ساموئل رهبر, hebr. שמואל רהבר, Szemu’el Rahbar, ur. 1926, zm. 2012) – irański biolog i immunolog żydowskiego pochodzenia. Znany z odkrycia związku między cukrzycą a HbA1C, rodzajem hemoglobiny używanym później głównie do identyfikacji stężenia glukozy w osoczu[1].

Urodził się w 12 maja 1926 roku w żydowskiej rodzinie w irańskim mieście Hamadan[2] (według innych źródeł w Teheranie[3]). W 1953 roku otrzymał tytuł doktora medycyny na uniwersytecie w Teheranie, a w 1963 roku na tej samej uczelni tytuł doktora ze specjalizacją w immunologii[2].

Od 1952 do 1960 roku pracował głównie jako lekarz w Abadanie i Teheranie. W 1959 wrócił do życia akademickiego jako słuchacz studiów podoktoranckich. Po otrzymaniu stopnia PhD został awansowany w 1963 roku na adiunkta (Assistant Professor), a potem w 1965 roku na docenta (Associate Professor) na wydziale immunologii[2].

W latach 1968-1969 Rahbar był naukowcem wizytującym na wydziale medycyny (Department of Medicine) koledżu Albert Einstein College of Medicine w Nowym Jorku, gdzie współpracował z Helen M. Ranney. Po powrocie do Teheranu w 1970 roku został awansowany do funkcji profesora zwyczajnego i kierownika wydziału biologii stosowanej przy szkole medycznej uniwersytetu w Teheranie[2].

W 1976 roku Rahbar został badaczem i profesorem diabetologii na Wydziale Cukrzycy, Endokrynologii i Metabolizmu (Department of Diabetes, Endocrinology, and Metabolism) City of Hope Medical Center w Duarte w Kalifornii[4].

W 2012 roku American Diabetes Association wręczyło Rahbarowi jednorazową nagrodę za osiągnięcia naukowe (National Scientific Achievement Award) za odkrycie, że HbA1c może służyć jako wskaźnik glikemiczny dla osób z cukrzycą. Nagroda została nazwana na część nagrodzonego Samuel Rahbar Outstanding Discovery Award[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Rahbar, O. Blumenfeld, H. M. Ranney. Studies of an unusual hemoglobin in patients with diabetes mellitus. „Biochem. Biophys. Res. Commun.”. 36 (5), s. 838–43, 1969. DOI: 10.1016/0006-291X(69)90685-8. 
  2. a b c d رهبر، شموئيل. [w:] Jazireh Danesz [on-line]. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (pers.).
  3. a b Erika Gebel. The Start of Something Good: The Discovery of HbA1c and the American Diabetes Association Samuel Rahbar Outstanding Discovery Award. „Diabetes Care”. 35 (12), s. 2429-2431, 2012. DOI: 10.2337/dc12-1763. 
  4. City of Hope’s Samuel Rahbar receives ADA’s National Scientific and Health Award. [w:] Monrovia Weekly [on-line]. [dostęp 2014-10-25].